Haha, mooie alliteratie he? :) Nougoed, het begon voor mij eigenlijk al op zaterdag. We gingen toen naar de kinderen en daar deden we de poppenkast voorstelling voor ze. Ik zal hem even hier in zetten maar hij is dus wel in het Engels.. Kunnen jullie dat aan in je vakantie?
Narrator: Once there was a boy, who was called Peter. He was a very nice boy and he liked playing with his friends. One day, it was announced:
The announcer: “A baby is born. His name is Jesus. But it is a special baby, because it is Gods son. He was born in a small stable in Bethlehem and there is a bright star shining above it.”
Peter: “I would really like to go and see the baby. But I need some presents, which I could give to the baby”
Narrator: Peter is collecting some things: ball to play with, a cake and his dog Jaya. Peter says goodbye to all of his friends. He is very excited about the journey and to see little Jesus. Peter is on his way through the forest, as he smells something very nice in the air. The flowers, which grow under the trees, are so beautiful.
Peter: “These flowers are so beautiful”
Narrator: Suddenly, he hears a women praying to God for more food
Old Lady: “Dear God! My grandchild is coming for his birthday tomorrow, but I do not have a cake for him. Please, mighty Lord, help me!
Narrator: Peter feels so sad for the old Lady. Then he remembers that he took a cake from home. He wants to give it to her.
Peter: “I heard your prayer. I have a cake. I want to give it to you. I am on my way to Jesus, because he was born in Bethlehem. He is Gods son. But I still have two other gifts for him. So take the cake.
Old Lady: “Thank you so much. God bless you. Say hi to baby Jesus from me. I wish I could come with you. But I am too old”
Narrator: After saying goodbye to the old Lady, peter and Jaya started walking again. They arrive in a small village. There, Peter discovers a small girl. She has a bandage on her right arm. Peter wonders, what happened to her.
Peter: “Hello, I am Peter. What happened to you? Are you ill?”
Sick girl: “Two days ago, I broke my arm. It hurts. And now, I cannot play with my friends anymore.”
Peter: “I have a stuffed animal. I want to give it to you. I am on my way to Jesus, because he was born in Bethlehem. He is Gods son. But I still have another gift for him. So take the animal.”
Sick girl: “Thank you so much. God bless you. Say hi to baby Jesus from me. I wish I could come with you. But I am too sick”
Narrator: Peter continues his journey to Bethlehem. He now is very excited. Jaja is excited, too. He throws a stick for Jaya, who runs after it and brings it back. After a while, Peter is very tired from playing. He sits down on a bench, which is standing under a tree. Another boy is sitting on a bench. He looks very sad. Peter asks the boy, if he is okay.
Peter: “Hello, I am Peter and this is my dog Jaya. Why do you look so sad?”
Lonely boy: “I am very sad, because I don’t have any friends”
Peter: “Don’t be sad. I want to give you my dog Jaya. He will be your friend. I am on my way to Jesus, because he was born in Bethlehem. He is Gods son.
Lonely boy: “Thank you so much. God bless you. Say hi to baby Jesus from me.”
Narrator: Peter now has to hurry up. It is getting dark already. A little bit later, Peter arrives in Bethlehem. He sees the star. It is shining very bright above the stable. Peter opens the door and goes inside. He is so happy, to finally see baby Jesus.
Peter: “Hello baby Jesus. My name is Peter and I am so happy to see you. I brought some gifts for you. From home and I took them all with me on my long journey.”
Narrator: Peter wants to give the presents to Jesus. Suddenly, he realizes that there are no gifts for Jesus anymore. He has given all of his presents away.
Peter: “Baby Jesus. I took some gifts with me on my journey to Bethlehem. But on my way, I gave them all away. The cake he gave to the old lady, who needed a birthday present for her grandchild. The stuffed animal he gave to the sick girl, because she was so sad. And his dog Jaya he gave to the lonely boy, who needed a friend. And now, I don’t have anything I can offer you. I am very sad”
Baby Jesus: “Dear Peter, do not be sad. You did not have to bring me a gift. Your visit is already a gift to me. The thing you gave to the others you also gave to me.”
Peter: “Then, I will sing a song for you. To the children: “will you join me?””
Zo. Leuk he? Ik was Peter en de kinderen vonden het heel leuk. Het was ook superleuk om te doen, behalve dan dat het bloedje heet was en dat het dan niet zo’n pretje was om met je hand in zo’n warme pop te zitten maargoed. Na de poppenkastvoorstelling (wauw, lang woord dat kun je goed gebruiken met galgje) gingen wij als visitors een paar Nederlandse kerstliedjes zingen en daarna gingen zij ook wat liedjes zingen voor ons. Het swong (swing, swong?) lekker en was heel mooi zo acapella. Daarna gingen we nog even wat spelen en toen was het tijd voor het eerste feestmaal. Het diner bestond uit pilau (een soort rijst met kruiden) met een soort rode saus/jus en vers geslachte kip en een soort grote erwten. Natuurlijk ontbrak de chapatti niet. Ik weet niet of je het zo schrijft maar zo spreek je het uit. Het is een soort pannekoek, tortilla achtig iets en heeeel erg lekker. Vooral deze want ze waren vers gebakken. Je doopt het in de saus en/of stopt je pilau erin. Het was echt super lekker en het was heel gezellig om met zn allen zo te eten. Na het eten gingen we naar huis voor een goede nachtrust want die zouden we nodig hebben de volgende dag.
Kerstdag.
We hadden een heerlijk ontbijtje met roerei en geroosterd brood. Toen gingen we naar de kerk. Het was de katholieke kerk maar het zag er niet uit als zo’n grote katholieke kerk als wij kennen. Het was gewoon een gebouw, niet eens met een toren volgens mij, met een paar afbeeldingen en beeldjes van Jezus en Maria. We waren te laat maar gelukkig is dat hier heel normaal. We waren zelfs nog eerder dan de kinderen van het weeshuis. We zaten in de snikhete kerk, er was geen wind of wat en het was echt niet fijn. De dienst was al wel begonnen maar er bleven maar mensen binnenkomen. Ook de kinderen kwamen binnen en gingen bij ons in de buurt zitten en een paar in dezelfde bank. Er was niets van te volgen want het was in Swahili en een beetje Italiaans en als het wel Engels was kon je er bijna nog niets van maken. Immanuel, een van de kinderen was super moe dus ik nam hem op schoot en zei dat hij wel even mocht slapen. Dat deed hij en dat was heel lief. Er was ook nog een collecte en toen ging iedereen naar voren lopen om dat in een soort kistje te stoppen. Er waren ook meisjes die in het gangpad “dansten”. Er was een koortje linksvoor in de kerk dat alle liedjes zong en ik kende er maar 3 ofzo. Bijna niemand zong mee dus dat viel dan in ieder geval niet op. Toen de dienst na een “korte” 2 uur was afgelopen gingen we met alle kinderen mee in de gammele bus op weg naar het huis van R. Zij is een soort van de directeur van de drie weeshuizen van Blessed Generation. Ze woont met haar gezin sinds 2004 in Kenia en woont nu tijdelijk in Malindi in een groot huis met een zwembad. Daar gingen we de kerstdag doorbrengen. Wij moesten steeds in en bij het zwembad zijn omdat de meeste kinderen niet kunnen zwemmen. Het was heel leuk en de kinderen genoten. Ondertussen hielpen we ook nog in de keuken met het bakken en maken van van alles en nog wat. Pannekoeken met nutella, poffertjes, bitterballen (ja, zelfgemaakt! Dat had ik nog nooit gedaan, heel leuk dus), cake, broodjes knakworst, taart, snoepjes, koekjes. Voor de lunch hadden ze “gewoon” afrikaans eten besteld zoals pilau enzo. De rest van de dag werd iedereen gevuld met allerlei lekkers. Iedereen had het enorm naar zijn zin en vooral het zwembad was heel bijzonder natuurlijk. Angela, een van de kindjes, zij is ongeveer een jaar of 4, 5? Ze was heel moe en had het heel koud maar dat wilde ze niet toegeven want ze wilden steeds “zwemmen” met een van ons. Ik zat in het zwembad op het trapje om iedereen in de gaten te houden en liet haar bij me zitten. Ze viel zo in slaap op mijn schoot gewoon in het water. Het was heel lief. Na een tijdje pakte een van de mama’s (vrouwen die de kinderen verzorgen en ook in het weeshuis wonen) haar van me over en legde haar op een van de tuinstoelen. Ze heeft de hele verdere tijd geslapen. Toen het donker werd deed R. De lichtjes in de tuin aan het dat was een heel mooi gezicht. Toen gingen de kinderen naar huis en na wat opruimen gingen wij ook naar huis.
2e kerstdag.
Boxing day. Ze wilden van het weeshuis per se naar het strand dus daar gingen we weer met de bus. Ik vond het wel een soort van spannend want het strand is veel onoverzichtelijker dan een achtertuin met zwembad. Maargoed. We kwamen daar en iedereen stormde weg. Ik bleef even bij de tassen en besloot dat ik daar wel kon blijven. Lekker in de schaduw want ik was de dag ervoor natuurlijk ongemerkt ontzettend verbrand. De hele kleine kindjes bleven ook bij de tassen en ik heb lekker met ze in het zand gespeeld. Toen het tijd werd voor lunch hielpen we het van de parkeerplaats naar de “verzamelplaats” te brengen. Een grote pan pilau en kip. Ohja, we moesten ’s ochtend op het weeshuis verzamelen om half 10 want ze zouden om 10 uur vertrekken. Het bleek natuurlijk 10 uur Keniaanse tijd te zijn. Ze waren nog bezig met de voorbereidingen van de lunch voor op het strand. Ik ging even in de keuken kijken en goedemorgen zeggen. Ze waren ook bezig met de kip en ik bleef even kijken. En toen heb ik, lees niet verder als je niet wilt weten wat vers geslachte kip betekend. Toen heb ik geholpen met het leeghalen van de kip. Het hoofd was er al af, de veren ook nu alleen dus nog de binnenkant leeg. De jongeman die bezig was legde met het uit: eest kwamen de darmen, dan de maag en dan nog iets anders wat ik niet begreep maar er net zo smerig uitzag. Hij vroeg of ik het ook wilde proberen en ik wilde bijna nee zeggen maar toen bedacht ik mij dat dit wel een kans was om dit te doen. Hoe smerig ook. Ik besloot maar een beetje de andere kant op de kijken. Ik stopte mijn hand in de onderkant van de kip en greep het eerste slijmerige ding vast dat ik voelde. Ik haalde het eruit en herhaalde dat nog twee keer. Ik was blij dat ik niet meer hoefde maar toen zei hij dat er nog iets in zat wat eruit moest. Ik greep weer en was gelukkig klaar. Weet je wat ik mij toen bedacht, zoals mister Bean die kerstkalkoen op zijn hoofd heeft he? Dat zou echt super smerig zijn als het echt zou zijn. GATSIE BAH. Hihi. Maar ik heb wel mooi een kip leeggehaald, en daar ben ik trots op.
We waren dus gebleven bij de lunch op het strand. Pilau en kip. Nou ik kan je iets vertellen, ik heb dus echt geen kip gegeten die dag. Goed het willeke? ;) toch word ik geen vegetariër want ik vind vlees veel te lekker. Als ik maar niet hoef te zien of te voelen hoe het wordt klaargemaakt dan eet ik het zonder zorgen.. Na de lunch gingen we vrij snel naar huis en was ik afgepeigerd.
Dat was mijn kerst in Kenia. Heel bijzonder, het samen-zijn gevoel was er heel erg. Het was een fantastische kerst in de zon om nooit te vergeten. En hoe grappig dat alle kerst liedjes dreamen of a white christmas en dat ik die liedjes hier ook luisterde en meezong.
Hee Lotte,
BeantwoordenVerwijderenSuper leuk om al je verhalen te lezen.
Wat een ervaring zeg.
Geniet nog maar lekker van je laatste weekje.
En alvast een gelukkig nieuw jaar!
Have fun!
xx.