dinsdag 4 maart 2014

Een goede buur is beter dan een verre vriend.

Dinsdag 4 maart 2014

Ik stap de tram in. Helaas staan er meneertjes van de HTM en moet ik dus een kaartje kopen want mijn ovkaart is weg. Na een kaartje gekocht te hebben ga ik zitten in zo'n vierzits ding. Druk "in gesprek" met W. ( <3 ) via whatsapp. Er komt een man tegenover me zitten. Ik kijk op van mijn telefoon en denk hem te herkennen als Jan, mijn nog lichtelijk onbekende roomie. Ik ken hem nog niet zo goed want hij is bijna nooit in thuis, heeft geen kastjes in de keuken maar krijgt wel post. Afijn, de eerste keer dat ik hem in huis zag besloot mezelf maar even netjes voor te stellen. Hij dacht toen dat ik op bezoek was bij roomieRon wat wel een beetje vreemd was aangezien ik in mijn pyjama mijn afwas stond te doen maargoed. Ik vertelde W. dat ik dacht dat ik tegenover Jan zat maar dat ik het niet zeker wist. W. stelde voor dat ik zachtjes Jan zou fluisteren om te kijken of hij reageerde. Dat durfde ik niet aan want ik bedacht mij dat ik dan ook het gesprek verder zou moeten helpen wat wel raar zou zijn. "Jan, u woont toch bij mij in huis? Ja ik ook" ofzo.
Geen optie dus. Maar de halte waar ik uit moest stappen kwam dichterbij en de man tegenover mij drukte op de stopknop. Iets wat ik ook nooit snap waarom die knop er zit want de tram stopt toch altijd bij elke halte? In ieder geval ik stond op om naar de deur te lopen toen mijn portemonnee (wat een stom woord) uit mijn jaszak op de stoel naast mij viel. De man zei tegen mij dat ik mijn portemonnee vergat en gaf hem aan me, ik werd rood en zei bedankt. Ondertussen had ik me al zorgen gemaakt over het feit dat als het Jan was, we dan ongemakkelijk dezelfde straat in zouden lopen en uiteindelijk bij dezelfde voordeur zouden belanden.
De deuren van de tram gingen open en ik stapte uit. Ik liep naar de overkant en de man liep achter mij aan. Toen kwam het hoge woord eruit: hij zei: "Jij woont ook op nummer tien toch?" Ik knikte en het gesprek begon. Jan vertelde mij dat ik maar geluk had met mijn portemonnee, dat er gelukkig nog eerlijke mensen bestonden. Hij vertelde verder dat hij straks lekker naar bed kon, dat hij er morgen weer vroeg uit moest. Hij werkt namelijk in een papierfabriek en moet om 7 uur beginnen. Ik vroeg of de fabriek hier in Den Haag was of ergens anders. Hij zei dat hij gewoon met tram 3 moest en daarna met bus 26 nog 4 haltes en dan was hij er, dat hij blij was dat hij een baan had want tegenwoordig kan je maar beter een baan hebben want niets is zeker. Ik knikte maar wat en ondertussen waren we bij de portiek aangekomen. Jan sjeesde de trap op, maakte de deur open en keek of hij nog post had. Er lag niets anders op de mat dan reclame folders en hij zei:
"Nou geen bericht is goed bericht toch? Goedenavond"
Bam. Zijn deur werd dicht gegooid voor ik ook maar iets terug kon zeggen. Verbouwereerd bleef ik achter in de gang en liep ik al mompelend naar mijn kamer.

Ook een goedenavond Jan en succes met vroeg opstaan.

woensdag 15 januari 2014

Een touwtje aan mijn enkels.

Daar zit ik dan, op Harm met een kopje thee. (wees niet bang, het is geen kat of nieuwe lover, het is mijn bank) Harm en ik hebben het goed. Hij heet Harm omdat ik hem via Marktplaats gekocht heb van Harm. En nu hoort Harm bij mij, en ik wil hem nooit meer kwijt! Want Harm zit lekker, is mooi en paste goed in mijn studenten budget. Maar genoeg over Harm, het gaat tenslotte over mij ghehe.

Er is alweer zoveel tijd voorbij. Het is al tweeduizend en veertien. En ik ga nog steeds naar school en ben daar gelukkig. Straks komt de tijd van de tentames en dat vind ik wel een beetje spannend maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt! Mijn studie is nog steeds de allerleukste en omdat ik nu wel eens mensen krijg die een dagje meelopen mag ik dat ook aan hen duidelijk maken.
Natuurlijk is het druk met schoolwerk, van verslagen en logboeken tot drumritmes oefenen op verschillende pannen, kopjes en borden maar ook dat overleef ik heus wel. Al denk ik soms van niet maar dan is er altijd nog die lieve moeder die je even belt om te vertellen dat ze nieuwe laarzen heeft gekocht. Ik heb me voor de eerste keer verslapen en ben daardoor te laat op school gekomen, dit was vorige week en daarmee heb ik voor mezelf een record neergezet. Trotsheid alom. Ook iets om trots op te zijn: Een meisje van een stage die ik heb gedaan met klasgenoten heeft na afloop gezegd dat trombone nu haar lievelingsinstrument is (: BAM in the pocket haha.
Nog iets wat vrij opmerkelijk was op school, een paar weken geleden moest ik voor het vak presentatie een presentatie houden. Goh wat toevallig. Het ging hierbij om je houding, spreekstem en andere serieuze zaken. Het onderwerp en de vorm van de presentatie mocht je zelf bedenken. Zelf had ik het wel gehad met de "mijn presentatie gaat over.." en de powerpoint van de middelbare school dus ik besloot iets anders te doen. Ik wilde iets leuks doen wat mensen niet snel zouden vergeten. Het was bijna kerst en mijn klasgenoot die op dezelfde dag zijn presentatie had hield het over de kerstman dus ik besloot om ook bij het thema kerst te blijven. Dit filmpje geeft een impressie van mijn presentatie en is geschikt voor alle leeftijden, vegetariërs (oke misschien iets minder maar het valt nog mee) én bevat geen grof taalgebruik of zinloos geweld.


Ja, ik zeg een miljoen keer ehm en sta er lichtelijk ongemakkelijk bij maar dit komt vooral omdat ik nog nooit een naakte dooie kip had gevuld voor een klas met mensen en een filmende docent. Sorry. Trouwens, echt een hele belevenis, ik kan het iedereen aanraden! (:

Er zijn zoveel dingen die me blij maken dat ik ze bijna niet kan opnoemen. Ik moet zelfs even nadenken waar ik moet beginnen maar dat geeft niet want mijn thee blijft warm dankzij het theelichtje die ik kreeg van oma (: Kijk dat is al 1, ik kan nu de hele avond thee blijven drinken en er dan weer van alles in dopen. Dat maakt me ook blij, het is fijn om te zien hoe een speculaasje de Winter glow thee opzuigt en daarna langzaam afbrokkelt en in het glas valt. Winter glow thee duur? Ja normaal misschien maar een paar weken geleden bij de Plus niet. Nog iets waar ik blij van word: aanbiedingen. Zo eet ik vaak de groente die in de aanbieding is. En tja dan eet je misschien de hele week spruitjes maar je wordt er wel creatief van.
Waar ik superdesupertje blij mee ben is mijn piano! Voor de geïnteresseerde onder ons, het is een Yamaha P95B en hij is heeeeel fijn. Het gevolg van mijn piano is dat Roomie Ron elke keer dat hij in de keuken is, kan genieten van een mini concert van mij (: Gisteravond nog hoorde hij dit liedje over een egeltje (hoewel ik toch hoop dat mijn versie mooier klinkt dan deze) Maar hee, dat geeft niks want ik doe ook altijd de afwas in mijn pyjama en daar is hij ook oke mee dus dan kan hij dit ook wel aan.

Ik ben zo gelukkig dat ik zweef. Een touwtje aan mijn enkels dat zou handig zijn, zodat ik niet wegdrijf. Oh en doe er dan ook een sterke vent bij die het andere eindje van het touw wil vasthouden (:

Dankjewel.