donderdag 29 december 2011

Kerst in Kenia.



Haha, mooie alliteratie he? :) Nougoed, het begon voor mij eigenlijk al op zaterdag. We gingen toen naar de kinderen en daar deden we de poppenkast voorstelling voor ze. Ik zal hem even hier in zetten maar hij is dus wel in het Engels.. Kunnen jullie dat aan in je vakantie?

Narrator: Once there was a boy, who was called Peter. He was a very nice boy and he liked playing with his friends. One day, it was announced:

The announcer: “A baby is born. His name is Jesus. But it is a special baby, because it is Gods son. He was born in a small stable in Bethlehem and there is a bright star shining above it.”
Peter: “I would really like to go and see the baby. But I need some presents, which I could give to the baby”

Narrator: Peter is collecting some things: ball to play with, a cake and his dog Jaya. Peter says goodbye to all of his friends. He is very excited about the journey and to see little Jesus. Peter is on his way through the forest, as he smells something very nice in the air. The flowers, which grow under the trees, are so beautiful.
Peter: “These flowers are so beautiful”
Narrator: Suddenly, he hears a women praying to God for more food
Old Lady: “Dear God! My grandchild is coming for his birthday tomorrow, but I do not have a cake for him. Please, mighty Lord, help me!
Narrator: Peter feels so sad for the old Lady. Then he remembers that he took a cake from home. He wants to give it to her.
Peter: “I heard your prayer. I have a cake. I want to give it to you. I am on my way to Jesus, because he was born in Bethlehem. He is Gods son. But I still have two other gifts for him. So take the cake.
Old Lady: “Thank you so much. God bless you. Say hi to baby Jesus from me. I wish I could come with you. But I am too old”

Narrator: After saying goodbye to the old Lady, peter and Jaya started walking again. They arrive in a small village. There, Peter discovers a small girl. She has a bandage on her right arm. Peter wonders, what happened to her.
Peter: “Hello, I am Peter. What happened to you? Are you ill?”
Sick girl: “Two days ago, I broke my arm. It hurts. And now, I cannot play with my friends anymore.”
Peter: “I have a stuffed animal. I want to give it to you. I am on my way to Jesus, because he was born in Bethlehem. He is Gods son. But I still have another gift for him. So take the animal.”
Sick girl: “Thank you so much. God bless you. Say hi to baby Jesus from me. I wish I could come with you. But I am too sick”

Narrator: Peter continues his journey to Bethlehem. He now is very excited. Jaja is excited, too. He throws a stick for Jaya, who runs after it and brings it back. After a while, Peter is very tired from playing. He sits down on a bench, which is standing under a tree. Another boy is sitting on a bench. He looks very sad. Peter asks the boy, if he is okay.
Peter: “Hello, I am Peter and this is my dog Jaya. Why do you look so sad?”
Lonely boy: “I am very sad, because I don’t have any friends”
Peter: “Don’t be sad. I want to give you my dog Jaya. He will be your friend. I am on my way to Jesus, because he was born in Bethlehem. He is Gods son.
Lonely boy: “Thank you so much. God bless you. Say hi to baby Jesus from me.”

Narrator: Peter now has to hurry up. It is getting dark already. A little bit later, Peter arrives in Bethlehem. He sees the star. It is shining very bright above the stable. Peter opens the door and goes inside. He is so happy, to finally see baby Jesus.
Peter: “Hello baby Jesus. My name is Peter and I am so happy to see you. I brought some gifts for you. From home and I took them all with me on my long journey.”
Narrator: Peter wants to give the presents to Jesus. Suddenly, he realizes that there are no gifts for Jesus anymore. He has given all of his presents away.
Peter: “Baby Jesus. I took some gifts with me on my journey to Bethlehem. But on my way, I gave them all away. The cake he gave to the old lady, who needed a birthday present for her grandchild. The stuffed animal he gave to the sick girl, because she was so sad. And his dog Jaya he gave to the lonely boy, who needed a friend. And now, I don’t have anything I can offer you. I am very sad”
Baby Jesus: “Dear Peter, do not be sad. You did not have to bring me a gift. Your visit is already a gift to me. The thing you gave to the others you also gave to me.”
Peter: “Then, I will sing a song for you. To the children: “will you join me?””

Zo. Leuk he? Ik was Peter en de kinderen vonden het heel leuk. Het was ook superleuk om te doen, behalve dan dat het bloedje heet was en dat het dan niet zo’n pretje was om met je hand in zo’n warme pop te zitten maargoed. Na de poppenkastvoorstelling (wauw, lang woord dat kun je goed gebruiken met galgje) gingen wij als visitors een paar Nederlandse kerstliedjes zingen en daarna gingen zij ook wat liedjes zingen voor ons. Het swong (swing, swong?) lekker en was heel mooi zo acapella. Daarna gingen we nog even wat spelen en toen was het tijd voor het eerste feestmaal. Het diner bestond uit pilau (een soort rijst met kruiden) met een soort rode saus/jus en vers geslachte kip en een soort grote erwten. Natuurlijk ontbrak de chapatti niet. Ik weet niet of je het zo schrijft maar zo spreek je het uit. Het is een soort pannekoek, tortilla achtig iets en heeeel erg lekker. Vooral deze want ze waren vers gebakken. Je doopt het in de saus en/of stopt je pilau erin. Het was echt super lekker en het was heel gezellig om met zn allen zo te eten. Na het eten gingen we naar huis voor een goede nachtrust want die zouden we nodig hebben de volgende dag.

Kerstdag.
We hadden een heerlijk ontbijtje met roerei en geroosterd brood. Toen gingen we naar de kerk. Het was de katholieke kerk maar het zag er niet uit als zo’n grote katholieke kerk als wij kennen. Het was gewoon een gebouw, niet eens met een toren volgens mij, met een paar afbeeldingen en beeldjes van Jezus en Maria. We waren te laat maar gelukkig is dat hier heel normaal. We waren zelfs nog eerder dan de kinderen van het weeshuis. We zaten in de snikhete kerk, er was geen wind of wat en het was echt niet fijn. De dienst was al wel begonnen maar er bleven maar mensen binnenkomen. Ook de kinderen kwamen binnen en gingen bij ons in de buurt zitten en een paar in dezelfde bank. Er was niets van te volgen want het was in Swahili en een beetje Italiaans en als het wel Engels was kon je er bijna nog niets van maken. Immanuel, een van de kinderen was super moe dus ik nam hem op schoot en zei dat hij wel even mocht slapen. Dat deed hij en dat was heel lief. Er was ook nog een collecte en toen ging iedereen naar voren lopen om dat in een soort kistje te stoppen. Er waren ook meisjes die in het gangpad “dansten”. Er was een koortje linksvoor in de kerk dat alle liedjes zong en ik kende er maar 3 ofzo. Bijna niemand zong mee dus dat viel dan in ieder geval niet op. Toen de dienst na een “korte” 2 uur was afgelopen gingen we met alle kinderen mee in de gammele bus op weg naar het huis van R. Zij is een soort van de directeur van de drie weeshuizen van Blessed Generation. Ze woont met haar gezin sinds 2004 in Kenia en woont nu tijdelijk in Malindi in een groot huis met een zwembad. Daar gingen we de kerstdag doorbrengen. Wij moesten steeds in en bij het zwembad zijn omdat de meeste kinderen niet kunnen zwemmen. Het was heel leuk en de kinderen genoten. Ondertussen hielpen we ook nog in de keuken met het bakken en maken van van alles en nog wat. Pannekoeken met nutella, poffertjes, bitterballen (ja, zelfgemaakt! Dat had ik nog nooit gedaan, heel leuk dus), cake, broodjes knakworst, taart, snoepjes, koekjes. Voor de lunch hadden ze “gewoon” afrikaans eten besteld zoals pilau enzo. De rest van de dag werd iedereen gevuld met allerlei lekkers. Iedereen had het enorm naar zijn zin en vooral het zwembad was heel bijzonder natuurlijk. Angela, een van de kindjes, zij is ongeveer een jaar of 4, 5? Ze was heel moe en had het heel koud maar dat wilde ze niet toegeven want ze wilden steeds “zwemmen” met een van ons. Ik zat in het zwembad op het trapje om iedereen in de gaten te houden en liet haar bij me zitten. Ze viel zo in slaap op mijn schoot gewoon in het water. Het was heel lief. Na een tijdje pakte een van de mama’s (vrouwen die de kinderen verzorgen en ook in het weeshuis wonen) haar van me over en legde haar op een van de tuinstoelen. Ze heeft de hele verdere tijd geslapen. Toen het donker werd deed R. De lichtjes in de tuin aan het dat was een heel mooi gezicht. Toen gingen de kinderen naar huis en na wat opruimen gingen wij ook naar huis.

2e kerstdag.
Boxing day. Ze wilden van het weeshuis per se naar het strand dus daar gingen we weer met de bus. Ik vond het wel een soort van spannend want het strand is veel onoverzichtelijker dan een achtertuin met zwembad. Maargoed. We kwamen daar en iedereen stormde weg. Ik bleef even bij de tassen en besloot dat ik daar wel kon blijven. Lekker in de schaduw want ik was de dag ervoor natuurlijk ongemerkt ontzettend verbrand. De hele kleine kindjes bleven ook bij de tassen en ik heb lekker met ze in het zand gespeeld. Toen het tijd werd voor lunch hielpen we het van de parkeerplaats naar de “verzamelplaats” te brengen. Een grote pan pilau en kip. Ohja, we moesten ’s ochtend op het weeshuis verzamelen om half 10 want ze zouden om 10 uur vertrekken. Het bleek natuurlijk 10 uur Keniaanse tijd te zijn. Ze waren nog bezig met de voorbereidingen van de lunch voor op het strand. Ik ging even in de keuken kijken en goedemorgen zeggen. Ze waren ook bezig met de kip en ik bleef even kijken. En toen heb ik, lees niet verder als je niet wilt weten wat vers geslachte kip betekend. Toen heb ik geholpen met het leeghalen van de kip. Het hoofd was er al af, de veren ook nu alleen dus nog de binnenkant leeg. De jongeman die bezig was legde met het uit: eest kwamen de darmen, dan de maag en dan nog iets anders wat ik niet begreep maar er net zo smerig uitzag. Hij vroeg of ik het ook wilde proberen en ik wilde bijna nee zeggen maar toen bedacht ik mij dat dit wel een kans was om dit te doen. Hoe smerig ook. Ik besloot maar een beetje de andere kant op de kijken. Ik stopte mijn hand in de onderkant van de kip en greep het eerste slijmerige ding vast dat ik voelde. Ik haalde het eruit en herhaalde dat nog twee keer. Ik was blij dat ik niet meer hoefde maar toen zei hij dat er nog iets in zat wat eruit moest. Ik greep weer en was gelukkig klaar. Weet je wat ik mij toen bedacht, zoals mister Bean die kerstkalkoen op zijn hoofd heeft he? Dat zou echt super smerig zijn als het echt zou zijn. GATSIE BAH. Hihi. Maar ik heb wel mooi een kip leeggehaald, en daar ben ik trots op.
We waren dus gebleven bij de lunch op het strand. Pilau en kip. Nou ik kan je iets vertellen, ik heb dus echt geen kip gegeten die dag. Goed het willeke? ;) toch word ik geen vegetariër want ik vind vlees veel te lekker. Als ik maar niet hoef te zien of te voelen hoe het wordt klaargemaakt dan eet ik het zonder zorgen.. Na de lunch gingen we vrij snel naar huis en was ik afgepeigerd.

Dat was mijn kerst in Kenia. Heel bijzonder, het samen-zijn gevoel was er heel erg. Het was een fantastische kerst in de zon om nooit te vergeten. En hoe grappig dat alle kerst liedjes dreamen of a white christmas en dat ik die liedjes hier ook luisterde en meezong.

Liefs!

ps. vanaf vandaag ongeveer is wordt dit mijn laatste week hier in Malindi..
:( en :) 

woensdag 28 december 2011

Lotte op safari, maar dan echt..



Ze waren te vroeg om me op te halen. Te vroeg! Dat is echt heel bijzonder in Kenia. Voor de rest was het weer lekker Keniaans hoor, compleet met krakkemikkig busje met gillende/piepende remmen, een man met een mega geweer enzo.
We zijn nu 2,5 onderweg en ik begin een beetje wakker te worden. Ik kan je een ding verzekeren: de wegen zijn hier tienduizend keer erger dan in Roemenië. En daarom kan ik dus alleen nog maar een keer bevestigen dat je niet naar Kenia moet gaan als je wagenziek bent. Ik ben ontzettend bang hier in het donker in zo’n busje midden in de bush bush. Ik den dat de man met het geweer ook een beetje moe is dus hoe kan hij ons nou goed beschermen? Nouja niet aan denken, gelukkig heb ik mn iPod en kan ik typen en muziek luisteren om daar niet aan te hoeven te denken. (oke die zin klopt vast niet maar dat mag als het half 7 ’s ochtends is)
Achter mij zitten drie Italiaanse vrouwen, naast mij niemand en voor mij nog twee Italianen: een man en een vrouw waarvan ik er nog steeds niet uit ben of ze vader en dochter zijn of man en vrouw. Naast hun zit nog een of andere Keniaan, het hulpje denk ik. Helemaal voorin zitten de driver en een politieman. Dus niet zomaar een vent met een geweer van een meter lang, altijd fijn.
Zelfs ín het busje is het stoffig. Het is erg droog buiten dus de grond stuift lekker op. De grond is hier trouwens rood, heel mooi.
Oeps mijn wc rol viel zojuist uit mijn tas. Ik zag die vrouwen achter mij wel kijken en lachen.. Zij gaan er vast vanuit dat ze altijd geluk hebben met wc’s hierzo. Of ze kunnen heel goed schudden, als je snapt wat ik bedoel ;) Maar ik zal de laatste zijn die lacht, let maar op! Bovendien ben ik nog steeds snotverkouden dus een wc rol is noodzakelijk bij gebrek aan zakdoekjes.
We kwamen bij het park aan na een drie uur durende rit en het begin van het park was één grote toeristische zooi. Verschrikkelijk, allemaal Italianen enzo. We mochten eerst bij de rivier krokodillen kijken. De krokodillen kwamen er vrij snel aan omdat er zak met hersenen of darmen ofzoiets van iets of iemand op de kant werd gegooid. Daarna mochten we het park in. Oh trouwens, niet zonder eerst natuurlijk allemaal een stom, suf en onnuttig safarihoedje te kopen. Zucht, ik niet hoor, die Italianen natuurlijk weer.
Na al een uur onderweg te zijn in het park zonder ook maar 1 dier te zien (oke afgezien van de vliegen, normale vogels en mieren as always. En ook de termietenhopen maar die tellen niet als dier mee vind ik) bedacht ik dan ik dan maar foto’s moest maken van Italianen. Dat zou makkelijk gaan, ik had immers een busje vol. Toen ik dat net heel sneaky wilde doen riep de driver: LOOK THERE! Toen zagen we de billen van wat buffels. Haha buffels, buffels ik vind dat zo leuk klinken. :) Ze waren heel ver weg en deden niet echt veel dus we gingen verder. En maar rijden en rijden. Ik had er op dat moment eigenlijk een beetje de balen van want ik had meer verwacht voor het bedrag wat de safari kostte en het viel dus een beetje tegen. Maar gelukkig veranderde dat gevoel al snel toen we de eerste antilopen en zebra’s tegenkwamen. Wauw dat zijn echt mooie dieren! De antilopen die zo gracieus springen en voortbewegen en de zebra’s met hun mooie patronen. Ongelofelijk mooi! En dankzij de superzoom camera van R. Heb ik hele mooie foto’s kunnen maken.
Al snel kwamen ook de giraffes en olifanten tevoorschijn. Het was zo indrukwekkend hoe groot ze waren en gewoon om ze in het echt te zien, in hun eigen leef omgeving. Deze olifanten zijn een beetje roodachtig omdat ze eerst in het water gaan en dan op de grond gaan rollen.
Ik heb Zazoe (van de Lion King) ook gezien maar hij wilde niet echt stil zitten voor een foto. Toen ik hem later nog een keer tegen kwam vroeg ik nog naar het morning report maar dat gaf hij ook al niet. Al kan dit ook komen omdat het middag was..
We kwamen aan bij een soort hotel/restaurant/resort iets waar we gingen lunchen. Het was best lekker en toen kon ik ook nog even mijn ouders bellen wat heel fijn was omdat de Italianen in mijn busje niets van Engels konden en ook niet echt sociaal probeerden te zijn en ik dus gedwongen stil moest zijn. Er waren natuurlijk ook wc’s en wat denk je? Juist, geen geluk: geen plee papier. Hahahaha en wie lachte mij nou uit in het busje en wie wisselden er blikken uit met blinkende oogjes van de pret toen mijn wc rol uit mijn tas viel? Ik zei het toch?! Dus ik, sociaal als ik WEL ben, gaf ze wat van mijn wc papier. Ik heb ze wel expres maar heel weinig gegeven, drie velletjes per persoon haha.
Na de lunch gingen we verder en ik hoopte op een simba (dat betekend leeuw in Swahili, geniaal bedacht van Lion King toch?) maar het bleek dat leeuwen jacht in het echt wel even andere koek was dan met je plattegrondje van Burgers Zoo.. Over dierentuinen gesproken: mijn familie is 2e kerstdag naar de dierentuin geweest en ik ben nu op safari geweest haha. Maar dit was toch wel weer even iets heel anders dan een normaal dagje dierentuin. Allereerst hoef je dan niet om 3 uur op te staan en om 4 uur weg. Ook hoef je niet drie uur door elkaar geschud te worden door de hobbels, gaten en stenen in de weg. Je hoeft ook niet in je auto/busje te blijven zitten. Ook heb je geen ultra zoom camera nodig en ga zo maar door. Ik geef natuurlijk gelijk toe dat een echte safari in Afrika duizendmalen leuker is dan een dagje dierentuin want daar heb je geen termietenhopen en daar steek je je hoofd niet uit het open dak van het busje terwijl je met 80 km per uur langs de olifanten suist waardoor je ook een nieuw kapsel krijgt aangemeten van de wind.

Ondanks de stomme lange reis, de vervelende verwende Italianen en het niet gezien hebben van de leeuwen was deze safari een onvergetelijke dag in de Lotte geschiedenis!

Liefs!!

vrijdag 23 december 2011

Wc's in Malindi.



Ja let’s talk about that. Allereerst moet zijn ze goed verstopt. In restaurants enzo moet je het echt wel vragen en het liefst zou ik er soms een plattegrond en kompas bij willen hebben zovaak dat je naar links en dan weer rechts moet. Nee ik overdrijf een beetje maar daar hou ik van ;) Ze lopen bijna altijd wel even met je mee om hem te wijzen. Dan kom je binnen. En vanaf dat moment draait alles om geluk hebben. Je moet geluk hebben dat er sowieso een hele wc pot staat. Je moet geluk hebben dat de deur dicht kan. Je moet geluk hebben dat de deur op slot kan. Je moet geluk hebben dat er iets van een raam of licht in zit. Je moet geluk hebben dat als er alleen licht is dat het dan ook nog werkt. Je moet geluk hebben dat er een wc bril is (trouwens niet dat ik daar op zou gaan zitten want dat is alsnog vies maargoed). Je moet geluk hebben dat er wc papier is. Je moet geluk hebben dat de wc doorspoelt. Je moet geluk hebben dat het degene voor je ook is gelukt om door te spoelen. Je moet geluk hebben dat er een wastafel is.. Met een kraan die werkt. Je moet geluk hebben dat het “gewoon” water is. Je moet geluk hebben dat je de deur weer open krijgt. Je moet geluk hebben dat je de weg terug nog weet.
Moet je nagaan dat ik niet echt vaak geluk heb.. Nee hier naar de wc gaan is iedere keer weer een soort avontuur. Hier in ons appartement is de wc bijna net zo: de wcbril zit los maar is wel schoon. Er zit een klein raampje in maar het licht doet het ook, als de elektriciteit maar meewerkt. Hij spoelt lang niet altijd door helaas dat is best irritant.
Maar mensen, ik mag niet zeuren. Ik hoef tenminste niet eerst een kuil te graven in de tuin en dan hopen dat niet al iemand anders daar precies op die plek ook al eerder een kuil heeft gegraven.. Ik hoef ook niet in een gat in plank met daar onder een vreselijke bult stank. Nee ik ben best tevreden zo.

Lieeefs!

Kleine irritante miertjes.



Ze kruipen over mijn tas, mijn koffer, mijn eten, mijn scherm, mijn iPod, mijn laptop hoes, over mijzelf en.. over mijn toetsenbord. Onder mijn toetsen door en over mijn toetsen heen. Let op, hier komt Lotte de serie moordenaar:

mxBSUPOR32I            0-mklr’3qkor[19ujtnfeobuibvml;\saLgq3riho[grqbuibgrhldwp;iubrenio’[rvwn;bvnhits `k;wnfup5ne02m9ynkvr3qnlod,eoth.;a[w-=492yqblsncgzvxcdgegrhty90[unt13kl’mf            wmoerubjhbgiurqhpiugb hdj cxaxphug30h8ryhbf q[jniuhgq37580yt7q35y859hrnhujheilag;vhiqrupu583h3[fnecxjvbpnck,sdlo.;’p;l///desdfxjknlp[p\-‘098765r4ewafszdgxhcjhkvbjl;’k\-0’/975,4mey66

En nu even systematisch killen:
            `aq12wsx cde34rfv bgt56yhn mju78ik,.lo90p;/’’[-=]\

Dag kleine irritante miertjes :)

Wc's in Malindi.



Ja let’s talk about that. Allereerst moet zijn ze goed verstopt. In restaurants enzo moet je het echt wel vragen en het liefst zou ik er soms een plattegrond en kompas bij willen hebben zovaak dat je naar links en dan weer rechts moet. Nee ik overdrijf een beetje maar daar hou ik van ;) Ze lopen bijna altijd wel even met je mee om hem te wijzen. Dan kom je binnen. En vanaf dat moment draait alles om geluk hebben. Je moet geluk hebben dat er sowieso een hele wc pot staat. Je moet geluk hebben dat de deur dicht kan. Je moet geluk hebben dat de deur op slot kan. Je moet geluk hebben dat er iets van een raam of licht in zit. Je moet geluk hebben dat als er alleen licht is dat het dan ook nog werkt. Je moet geluk hebben dat er een wc bril is (trouwens niet dat ik daar op zou gaan zitten want dat is alsnog vies maargoed). Je moet geluk hebben dat er wc papier is. Je moet geluk hebben dat de wc doorspoelt. Je moet geluk hebben dat het degene voor je ook is gelukt om door te spoelen. Je moet geluk hebben dat er een wastafel is.. Met een kraan die werkt. Je moet geluk hebben dat het “gewoon” water is. Je moet geluk hebben dat je de deur weer open krijgt. Je moet geluk hebben dat je de weg terug nog weet.
Moet je nagaan dat ik niet echt vaak geluk heb.. Nee hier naar de wc gaan is iedere keer weer een soort avontuur. Hier in ons appartement is de wc bijna net zo: de wcbril zit los maar is wel schoon. Er zit een klein raampje in maar het licht doet het ook, als de elektriciteit maar meewerkt. Hij spoelt lang niet altijd door helaas dat is best irritant.
Maar mensen, ik mag niet zeuren. Ik hoef tenminste niet eerst een kuil te graven in de tuin en dan hopen dat niet al iemand anders daar precies op die plek ook al eerder een kuil heeft gegraven.. Ik hoef ook niet in een gat in plank met daar onder een vreselijke bult stank. Nee ik ben best tevreden zo.

Lieeefs!

donderdag 22 december 2011

"Uitgaan" in Malindi.

Even een wat kortere want ja we moeten zo gaan kerst knutselen (zie vorig bericht van gisteren).
Het gala was gister op mijn school in Nederland en dat was best jammer dat ik dat moest missen. Dus we besloten om even iets te gaan drinken in Malindi town. Ze hebben hier hele sjieke lounge bars en het is helemaal niet zo heel erg duur ofzo. Een colatje is ongeveer 1 euro of 1,50 dus dat krijg je niet zo gauw in Nederland. Na de eerste bar gingen we naar de bar ernaast want we zaten op de wc en uit het raampje hoorden we leuke muziek van de buren dus. Toen we daar waren gingen we ook maar even dansen. Een groot voordeel van dansen hier is dat niemand je kent en je de mensen ook nooit meer ziet hierna. De meisjes/vrouwen zijn hier zeer schaars gekleed en je voelt je echt overdressed maargoed. Ze dansen hier heel sensueel en super soepel in de heupen. Ik maak graag gebruik van het grote voordeel want ik kan helemaal niet dansen en ik ben al helemaaaal niet soepel in de heupjes..
Je hebt veel last van alle mannen die naar je toe komen, zeggen dat ze van je houden enz enz. Maar ook daar zit een zonnige kant aan.. We maken er gewoon keihard misbruik van want als ze een drankje aanbieden zeg je als echt gierige Nederlander natuurlijk geen nee.. Wees niet bang mama, ik heb het bij de cola gehouden.
Zo gingen we van de ene bar/club naar de andere en het werd een stuk later dan we hadden gepland. Toen we aan het dansen waren (voor mij lees: handen een beetje awkward bewegen op de maat van de muziek) in de 3e bar/club kwam er zo'n Masaii op me af. Hij vroeg allerlei dingen en moest keihard lachen om de paar woordjes KiSwahili die ik sprak. Toen gingen we "samen dansen" HAAHAHAH ik moest zo hard lachen, gewoon het idee dat als je uitgaat dat er dan zo'n man is die leeft in de bush bush like in 100 jaar geleden of meer.. Compleet met stok, oorbellen, armbanden, kettingen en niet te vergeten de rode "jurk". Ik denk toch echt dat meer dan de helft van de mensen op deze aardbol niet kan zeggen dat ze met een Masaii (schrijf je het eigenlijk wel zo?) hebben gedanst.

Dus het was ook voor mij een super avond in plaats van het gala.

Ik ga nu proberen of het werkt als ik hier een foto plaats van mijn tijdelijke achtertuin..
Oke dat werkt dus ook gewoon niet. Sorry! :) Nouja het is maar beter ook want jullie zouden echt echt echt heel jaloers worden, en dat moeten we niet hebben right?! :)


Lieeefs
van een Lotte die trouwens vandaag door een blauwe kwal is gestoken all over mn bovenbenen. Not very very nice.

Een druk dagje bij de kids en kerstvoorbereidingen.



Vandaag was heel leuk, we deden veel meer met de kinderen zegmaar. We gingen eerst allerlei spelletjes doen zoals schipper mag ik over varen?, tikkertje, estafettes, stoelendans en moordenaartje. Dat laatste was misschien niet helemaal pedagogisch verantwoord haha maargoed. Na de spelletjes heb ik nog wat meer “los” gespeeld met de kinderen. Het is zo leuk om ze gewoon iets beter te leren kennen. De kinderen die uit Ruiru hierheen gekomen zijn, zijn een stuk jonger. Zij komen ook echt naar je toe om te spelen en dingen te vragen en aan je te hangen enzo. Heel leuk want ze zijn ook echt heel schattig. Ik probeer nu ook om de namen van de kinderen een beetje te weten en te onthouden natuurlijk. Daar ben ik heel slecht ik maar ik herhaal ze heel vaak en hoop ze zo te onthouden want dat is ook gewoon leuker tegenover die kinderen, het staat veel persoonlijker denk je ook niet?
We hebben ook thee gedronken met alle mensen die daar waren en later ook geluncht. Het was ugali met sukuma wiki. Ugali is een soort rijsachtig plakkerig spul zonder smaak eigenlijk. Sukuma wiki is een soort groente. Het ziet er een beetje uit en het smaakt een beetje als spinazie ofzo. Heel vaag. Het is heel goedkoop en ook wel zo veel moegelijk voedzaam. Ook is het makkelijk te maken en dat moet ook wel als er veel kindermondjes tegelijkertijd gevoed moeten worden. Ik vond het niet echt heel vies maar het was ook eigenlijk zeker niet lekker. Ik ben in ieder geval blij dat ik het niet elke dag hoef te eten. Zij daar ook niet elke dag hetzelfde want ze proberen zoveel mogelijk te variëren maarja het budget is klein en dus kunnen ze niet veel anders.
Morgen gaan we lekker kerstknutsels maken met zn allen, daar heb ik ook veel zin in. Lekker kliederen, plakken en in de kerstsfeer komen. Je begrijpt dat ik dat nog niet echt ben omdat ik met kerst denk aan kou, kerstkransjes, kerstboom, muziek maken en samen zijn. De kou is hier ver te zoeken met al die zon, kerst kransjes kennen ze hier ook niet (al hebben ze wel lekkere chocola waar we ons zelf mee belonen..), kerstbomen, tja die verkopen ze wel op straat van een sorrt plastic maar veel verder dan een palmboom in de tuin kom je niet. En die zijn zo lastig te versieren he? ;)  Muziek maken doe ik natuurlijk elk jaar, overal in allerlei diensten toeteren.. Maar dit jaar niet, dat is best vreemd. Misschien dat ik ook daardoor niet in de kerst sfeer ben want kerst begint voor mij een paar weken van tevoren met het oefenen van kerstmuziek. Zingen doen we en ze hier wel, heel mooi, super ritmisch natuurlijk. Ook luister ik wel Michael Buble kerst cd :) Samen zijn is het zeker hier, omdat wij zelf hier druk bezig zijn met de voorbereidingen en dus morgen daar ook bij de kinderen. De kinderen zelf zijn ook excited over kerst en ze vragen steeds wat we gaan doen. Het is een verrassing maar we gaan met zn allen naar het huis van Ria en daar zwemmen en lunchen na de kerkdienst. Ook hebben wij dus die poppenkast voorstelling. Ook is er een speciaal kerst menu. Allemaal heel leuk dus. 

woensdag 21 december 2011

Transport in Malindi en omgeving.



Je hebt de tuktuk, die doe ik maar als eerst want die gebruiken we het meest. Het is zo’n wagentje met drie wielen, 1 voor en 2 achter. Ze rijden overal en dus ook waar je maar loopt, ze toeteren 2 keer kort alsof ze tuktuk zeggen. Dat betekend dat ze je willen meenemen. Dan moet je nee schudden of ja knikken. Super irritant dus eigenlijk want je moet de hele tijd met je hoofd schudden. Een tuktuk is heel erg hobbelig maar wel handig als je ook bootschappen hebt gedaan. Je gaat in het karretjes zitten en zegt waar je heen wilt. Gelukkig hebben de meeste dus een paar handvaten om je goed aan vast te houden. Soms zeg je van tevoren al de prijs en anders wacht je af wat hij zegt op het eind van de rit of je beslist zelf. Het beste is om van tevoren gewoon te zeggen ik geef je 50 of 100 ofzo en dan als hij twijfelt zeg je gewoon dat je een andere zoekt. Dan mag je eigenlijk bijna altijd wel instappen. Trouwens, toen ik voor het eerst alleen door Malindi ging heb ik de tuktuk afgedwongen tot 50 KSH (ong. 50 eurocent) terwijl we normaal 100 KSH betalen. Goed he? Ik voelde me een goede Nederlander ^^

Dan heb je motortaxi’s. Daar ben ik Maandag voor het eerst opgeweest. Best vreemd om bij zomaar iemand achterop de motor te kruipen. Het super voordeel van de motortaxi is dat het veeeeel minder hobbelig is. Hij kan natuurlijk makkelijker om alle gaten in de weg heen. En het veert wat beter mee dan een logge tuktuk. Met bootschappen is het dus iets minder praktisch want er is gewoon minder ruimte. Ook is het ietsje minder comfortabel dan een tuktuk maar dat komt vooral doordat je bij elke hobbel de schouders van een vreemde moet pakken. Je kan trouwens ook bij je bips een soort stangetje vasthouden. De motor gaat wel hard maar dat vind ik ook wel leuk eigenlijk, alleen als je eraf valt zal het echt niet nice zijn..

Je hebt ook nog de fietstaxi’s maar die zal ik niet gauw nemen. Ze hebben het opzich wel handig gedaan met achterop hun bagagedrager een soort half scooter/motor zadel gemonteerd. Het zal best lekker zitten maar toch heb ik liever de tuktuk of motor. 

dinsdag 20 december 2011

De beesten in Kenia.


 Laat ik beginnen met de mieren, die zie ik tenslotte het meest. Je hebt ze hier in allerlei soorten en maten. Wel handig om te kwarten want ze lopen nooit alleen. Ze zijn ook wel een beetje vies. En als ik op de wc zit dan heb ik mijn voeten omhoog omdat ik bang ben dat ze tussen mijn tenen door gaan kruipen. Ach ik moet niet zeuren eigenlijk, zij zijn juist degene die het zwaar hebben. Ze leven zegmaar in het levende ant smasher spelletje. Elke keer veren ze een beetje op door die reuze voeten die voorbijkomen. BAH moet je je voorstellen, al die heeeele hele grote voeten die (bijna) op je stappen. Getsie. En dan ook nog, als je buiten net een heel stuk hebt gelopen als mier en er komt opeens een windvlaag aan, dan heb je dikke pech want dan moet je weer 1,5 meter opnieuw lopen.

De geiten. Die zijn er ook heel veel want tja een geit kost niet zo veel, geeft melk en kan je ook nog slachten als je m zat bent. Ook de armere mensen hebben dus een geit of meer. De geiten hier in Malindi en omstreken zijn relaxt! Relaaaaxt man. Net als, of nee nog meer dan de bomen in dat liedje! Kom je eraan sjezen met een snelheid van heel hard in een uber grote auto, blijven die geiten gewoon staan. Gisteren op outreach moest er serieus een geit gewoon weg getrokken worden omdat we er niet langs konden en hij wilde niet aan de kant. Volgens mij is een geit zijn in Kenia dus ook best chil. Je kan lekker eten enzo, beetje schaduw opzoeken, allemaal prima. Maar een nadeel zou wel zijn, volgens mij houden mensen hier niet van hun geiten. Het is dus niet zo dat ze verdriet hebben als er een van hun geiten wordt aangereden omdat ie niet aan de kant wilde. Wel zouden ze een vergoeding willen om een nieuwe geit te kopen. Maar een vergoeding is dus genoeg.. Als je in Nederland je voorstelt dat je hond wordt aangereden, dan wil je misschien niet eens een vergoeding, of daar denk je niet echt over na. Oke nou is een hond in Nederland wel een beetje anders dan een geit in Kenia want wij slachten onze honden niet toch?

Muggen en andere steekbeesten.. Ik heb ze nog niet echt veel gezien. Terwijl ik daar wel helemaal op voorbereid ben. Je zou toch denken dat je ze overal rond zag vliegen? Maar juist niet dus. Als het donker wordt is het DEET tijd, dat is anti insecten spul. Want als het donker wordt worden die beesten dus pas actief. Misschien is het daarom dat ik ze niet rond zie vliegen, omdat het donker is. Ik durf het ook bijna niet te zeggen maar ik ben nog maar 1x gestoken, ik hoop dat de mug/ding/beest dat me beet mij niet erg lekker vond en dus niet aan al zn mede prikbeesten gaat vertellen dat ze bij mij moeten zijn. Ik geloof echt dat het zo gaat hoor! Gelukkig leg ik elke dag een knoop in mijn klamboe zodat ze er niet door kunnen. Pech voor hen.

Jaaaaa internet doet het..

nouja een beetje dan..


Welkom in Kenia Lotte..

Danku danku, ik ben er dus. Helaas is het internet niet echt goed hier dus kan ik niet heel vaak blogs posten. Ik probeer ze ook wel te typen in word en dan als internet toevallig “snel” is dan snel posten maar dat werkt ook niet echt lekker.

Ik stapte uit het vliegtuig en voelde meteen de warmte. Hele klamme lucht, en niet echt fantastisch in mijn spijkerbroek ;) In het vliegtuig zat ik naast een hele aardige Duitse mevrouw (ik vloog met AirBerlin) en ik heb mijn Duits heel goed geoefend dus mijn leraar kan trots op me zijn! Zij moest ook naar Mombasa. Oh ja Lotte tuurlijk, nu doe je even alsof een vliegtuig een soort stoptrein is die ook op sommige tussengelegen vliegvelden even land. Maargoed, we stapten dus samen uit en zij sprak met sommige mensen en gaf geld en nam mij mee. We mochten zo doorlopen, een man van het vliegveld haalde een karretje voor onze koffers, tilde ze van de band en leidde ons door de douane. Heel erg handig dus. Ik had een taxi al geboekt en die stond klaar. Na een 2 uur durende hobbelige rit met een taxi waarvan de spiegels er met draadjes naast hingen, de snelheidsmeter stuk was en meer van dat soort dingen, had ik mijn kennismaking met Afrika en Kenia dus meer dan gemaakt. Ik kwam aan bij mijn appartement en ik kon mijn ogen niet geloven. Weet je nog een beetje het plaatje dat ik had gepost eerder? Dat is dus echt wel waar ik beland ben, en eigenlijk nog veel beter. De tuin is hier prachtig en het zwembad is groot. Dan is er een hek met een poort en als je die uit stapt, sta je op het strand. Niet normaal. Ik heb gewoon gezwommen in de Indische oceaan. Nice toch? Maar het is fijner om in het zwembad te zwemmen want dan komen er niet de hele tijd mannen/jongens op je af. Mijn bed is niet heel super lekker maargoed daar kan ik best mee leven. Als ik s ochtends opsta dan trek ik mn zwemkleding aan en neem een duik in oceaan of zwembad, dan douchen en aankleden en dan “werken”. Soms gaan we naar het weeshuis om iets te regelen. Ik doe en ga dingen doen als spelletjes met de kinderen, helpen in de keuken, kerst decoraties knutselen, outreach, website vertalen en een poppekastvoorstelling. Daar heb ik wel lekker veel zin in. We hebben hem zelf geschreven en we gaan hem doen met kerst voor de kinderen.
Ook moeten we bootschappen doen in Malindi town. Dan gaan we met de tuktuk, die moet je afdingen en dan kost het maar 50 KSH(keniaanse shilling) dat is ongeveer 50 eurocent.
Als je wagenziek ben moet je niet naar Kenia gaan, sowieso niet naar Afrika denk ik. Ook heb je een goede bh nodig in een tuktuk haha. Je kan hier ook op een motortaxi, dat scheelt veel hobbels maar dan moet je wel vlak achter een vreemde Keniaan zitten.. Ik heb dat wel al 2x gedaan en het bevalt me wel maar met je bagage is het wel minder handig dan een tuktuk. Ook kan je achterop bij iemand op de fiets maar dat doe ik maar niet.
Je moet hier alles afdingen en ik ben daar vandaag toevallig twee keer heel goed in geslaagd dus ik voelde me een super goede Nederlander.

Veel liefs uit het zonovergoten en heerlijk wind waaiende Malindi!

woensdag 14 december 2011

Laatste schooldag van 2011.

Vandaag was ik voor het laatst op school. Het voelde heel raar omdat de rest nog ong anderhalve week moet voordat ze vakantie hebben. 3 Weken is eigenlijk nog best wel wat. Ik heb veel mensen een gelukkig nieuw jaar gewenst en dat voelt best leuk ;)
Ik had mijn camera meegenomen om wat laatste foto's te maken van die lieve mensjes om mij heen. ZELFS MIJN WISKUNDE LERAAR! :D haha. super grappig!

Ik vond het trouwens nog best wel lastig om van bepaalde mensen afscheid te nemen.. Dat had ik niet verwacht. Ik ga ze toch wel missen die lieve vriendjes en vriendinnetjes van mij.
Ook kreeg ik nog wat briefjes en zelfs cupcakejes als afscheidskadootje.
En ik weet nu ook hoe je moet skypen. Ze gaan met veel mensen oud en nieuw vieren en ze hebben beloofd om even te kijken of ik online ben om even te skypen.. Super lief dat iedereen zo aan me denkt.

Nu is het toch echt officieel inpakken geblazen.

WHAAAAAAA.
Morgen meer!


Liefs!

Eeeeeeven tussendoor.

Ja dit moet even, ik weet het er zou een blog komen over mijn tas inpakken maar dat heb ik nog niet gedaan ;)
Morgen heb ik de hele middag ook nog om te zenuwen dus ik kan maar beter dan mijn tas inpakken. Maar goed, dit dus even tussendoor.

Vandaag moest ik nog even D examen doen. Dit is het laatste examen van de muziekschool en ik was super zenuwachtig. Het ging eigenlijk best wel slecht maar ik ben gelukkig wel geslaagd. Met gemiddeld een 7,1 ben ik dus goed geslaagd. Eindelijk ervan af en nooit meer examen hoeven doen, dat voelt heerlijk!

Verder wisten jullie misschien wel dat we op school een project deden. Dat heet comenius en het gaat over migratie in Europa. Het was een verschrikkelijk project en het verslag heeft heel wat uurtjes werk gekost. Maargoed het was af. En toen hadden we comenius week. Ik kreeg toen een Turkse gast in huis. Het was een super aardig meisje en nog beter was dat ze een Nederlandse vader had en dus prima Nederlands kon! Vorige week hadden we de presentatie. Dit mocht niet met powerpoint en eigenlijk liever ook niet met een filmpje. Wij hadden een soort van quiz gedaan met 4 spelers uit Ijsland, Portugal, Nederland en Turkije. Ik was de Turkse speler en ik had een echte boerka aan die ik had geleend van onze godsdienst docent. Verder had iemand uit ons groepje uit elk land een gerechtje gemaakt en zo hebben we op onze eigen creatieve manier gepresenteerd. Al die moeite deden we niet zomaar, je kon een reis naar Portugal winnen. Vorig jaar zijn ze naar Ijsland gegaan en nu dus naar Portugal. We zouden vrijdag te horen krijgen wie er hadden gewonnen (8 mensen met de hoogste cijfers) maar toen wisten ze het nog niet. Toen zouden we het vandaag te horen krijgen maar gisteren hebben ze het al bekend gemaakt. De personen werden gebeld.. en toen onderweg naar huis was hoorde ik het via de telefoon van iemand die het op facebook had gelezen. JAHOOOOOOEEEE ik mag naar Portugal!

Dus gisteren was echt een top dag, vandaag mijn laatste dagje op school en morgen naar Kenia! (:

Awesome!

Liefs,

Lotte (die heel gelukkig is om Lotte te zijn op dit moment)

zaterdag 10 december 2011

Reisblog.

Over 5 nachtjes slapen is het alweer zo ver. Kenia.

Ik vond een lijstje in het begin van deze blog over mijn dromen en naar Afrika gaan "arme kindjes helpen" was er 1 van. Dus letterlijk een droom die uit komt :)

Vanaf nu ga ik jullie alleen maar vervelen met dingen over Kenia en daarom verander ik the life of Lotte tijdelijk in the journey of Lotte. Maandag ga ik mijn tas in pakken maar morgen eerst nog de laatste keer Sinterklaas vieren.

Heel veel liefs en veel plezier met mijn verhalen over het warme Kenia terwijl jullie hier in de kou gaan zitten ;)

woensdag 7 december 2011

Hartige taart recept.

Hier het lang verwachte recept van mijn hartige taart. Ik kon bijna een echt bedrijf beginnen want de bestellingen stroomden binnen! Ik moet hierbij ook even vermelden dat mijn mams af en toe flink geholpen heeft! Badankt mama! (:

Hartige taarten bakkerij á la Lotte:

Benodigdheden voor 1 hartige taart:
- een kraan
- een kom
- een garde
- een snijplank
- een mesje
- een koekenpan
- een spatel
- 1x cupje/pakje slagroom á 250 ml
- 1x zakje geraspte kaas á  300 gr
- 3 eieren
- 1 paprika
- 1x spekjes á 250 gr
- 4 plakjes bladerdeeg
- heel veel liefde

Hoe moet het?

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Was je handen goed (:
Leg de plakjes bladerdeeg uit de vriezer.

Doe de slagroom in de kom.
En de eieren erbij.
Goed roeren!
Bak de spekjes in de koekenpan.
Snij ondertussen de paprika..
..en doe ze in de kom.

Kaas erbij.
Probeer zo min mogelijk vet van de spekjes mee te nemen.
Spekjes in de kom..

..en weer goed roeren.
Vet de bakvorm in.

Scheur het eerste plakje bladerdeeg in tweeën, rek hem een beetje uit in de lengte en in de breedte en leg hem tegen de rand.
Vul zo de hele rand. 
Als het goed is hou je 1,5 plakje bladerdeeg over.
Het hele plakje bladerdeeg rek je weer uit en plaats je in het midden naar 1 kant zodat hij zoveel mogelijk van het gat bedekt.
Het halve plakje gebruik je om het laatste randje dicht te maken.
Het beslag over de bodem.. in de oven voor 15-20 minuten 

En klaar is kees. (of in dit geval Lotte)

En dan natuurlijk heerlijk opeten! Het recept heb ik zelf bedacht met een beetje hulp van verschillende recepten op internet. Ik ben deze actie begonnen om wat geld bij te verdienen voor mijn reis naar Kenia en het heeft heel goed gewerkt. Ik heb niet precies bij gehouden hoeveel taarten ik heb gebakken maar ik denk dat ik zeker wel de 120 heb gehaald. Nogmaals bedankt!

Liefs Lotte.