Barcelona had het allemaal!

Zoals al lang belooft: Dé blog over mijn week in Barcelona met school..
Ik doe het niet per dag en waarschijnlijk klopt er niets van de volgorde maar dat maakt me lekker helemaal niets uit.. ;)

In de vierde klas ga je bij ons op school een week op excursie. Je mag dan kiezen uit een paar bestemmingen, als er te weinig zijn gaat er een bestemming niet door en als er teveel zijn wordt er geloot. Dit jaar konden we kiezen uit: Parijs, Londen, Wales, Zeilen, Toscane, Berlijn, Barcelona of de thuis excursie. Tenminste volgens mij.. Er waren te weinig aanmeldingen voor Wales dus die ging niet door. Bij Barcelona moest wel geloot worden. Ik hoefde me geen zorgen te maken, je hebt voorrang bij een excursie als je die taal hebt (dus heb je frans krijg je voorrang bij Parijs enz.) Aangezien ik Spaans heb én DELE (extra spaans) hoefde mijn naam niet in het zakje/bakje/pet/muts van de loting. Van de groep mensen waar ik het meest mee omga, koos de helft ongeveer voor Londen en de andere helft voor Barcelona. Van onze groep die naar Barcelona wilde werd er gelukkig niemand uitgeloot en we konden gezellig naar Barcelona.

De laatste dagen voor vertrek, iedereen ging inpakken enzo en op facebook verschenen allerlei dingen van: Ik heb zoveel paar schoenen mee, Ik weet niet hoeveel lange broeken ik mee moet nemen, Jongens wie neemt er een zaklamp mee?, Help mijn koffer past niet meer dicht en meer van dat soort zaken. Mijn koffer paste prima dicht en ik dacht dat ik het wel voor mekaar had maar door al die berichten begon ik te twijfelen en heb uiteindelijk natuurlijk te veel mee genomen. Maar lang niet zo te veel als anderen dat deden hoor ;)

In de bus, die trouwens heel erg luxe was, zaten we met zn allen gezellig bij elkaar en daar gingen we. Dat de bus comfortabel was moest ook wel we moesten namelijk 22 uur rijden (ofzo). Met stops onderweg was het best uit te houden maarrrr.. Je kon onmogelijk slapen. Ja de rugleuning van de stoel kon naar achteren maar het probleem waren je benen. Je ligt misschien een half uurtje lekker als je je benen op moet trekken op de stoel maar een hele nacht.. Nee niet fijn dus. Daarom keken we maar niet in de spiegels van de vieze wegrestaurant wc's om niet te schrikken van onze lijkhoofden..

Tijdens een stop hadden we soms internet, dat sloeg eigenlijk nergens op maar het was wel leuk. Bij een benzine station hadden ze reuze chupa chups en ik dacht: Hmmm lekkah lekkah. Dus ik dat ding kopen in mijn geweldigste frans (NIET DUS) en het papiertje lezen waar hij eigenlijk naar smaakt. Energy drank, dat hebben we wel nodig dus ik blij. Ik neem een lik en BAH super super ranzig. Ik hou ook niet van energy drank maar ik dacht niet dat het zo erg was. Ik die lolly weggeven en we reden weer verder.

Omdat iedereen lekker goed geslapen had, niet echt dus, zeg maar gerust helemaal niet, dachten ze van school dat we maar eens een stadwandeling moesten maken. Daarna zouden we met de trein/metro naar ons hotel gaan wat niet in Barcelona was maar in Pineda del mar. Waarom met de trein/metro nou omdat de buschauffeurs niet verder mochten rijden van hun uren ofzo. Dus wij die stadwandeling maken die nog korter werd omdat ik de leraar had omgekocht met een lolly, en op naar ons hotel. Dat duurde dus anderhalf uur met de trein/metro. Gelukkig kon ik een soort van slapen.
Aangekomen in Pineda moesten we naar de parkeerplaats voor bussen lopen. Toen kwam het ergste: we moesten helemaal onze eigen koffers naar boven (op de heuvel ofzo geen idee eigenlijk maar het liep in ieder geval omhoog daar) tillen naar het hotel. Ik had een koffer met wieltjes dat scheelde maar toch.
Na een tocht van 15 minuten exclusief het 35 keer omvallen van een koffer en 23 keer iets anders laten vallen uit een tas kwamen we bij het hotel aan.

Ohnee, ik vergeet iets heel belangrijks. Met Spaans leren wij niet alleen de taal maar ook een beetje cultuur zegmaar. We hebben een schat van een spaans lerares waarmee we ontzettend mee kunnen lachen en die ontzettend leuke opmerkingen maakt. Zij had ons al een keer geleerd dat in Spanje alle mannen en jongens je naroepen. Ook hadden wij geleerd dat lekker ding in het spaans zoiets was als Guapo voor de knappe jongens en Guapa voor de "chickies". Nou wij daar lacherig over doen enzo en tijdens het sjouwen van onze koffers zei ik: Nou als er een leuke vent me naroept dan praat ik gewoon terug en laat ik hem mn koffers sjouwen. Maar serieus toen we daar liepen, bijna elke man/jongen riep ons na. Misschien was het omdat ze dachten dat we niet wisten wat het betekende maar misschien was het gewoon echt zo, dat ze je altijd naroepen. Om eerlijk te zijn, het voelde wel leuk (: Ja toch? net een complimentje ofzo dat is toch ook nooit verkeerd?

Dus bij het hotel werden de kamers verdeeld. Ik had een kamer met nog drie anderen, de bedden hadden harde veren en dunne matrasjes en het eten was eng. Er waren asociale duitsers die dingen naar ons riepen die ik niet ga herhalen, er was een vies zwembad en een slechte disco met elke avond dezelfde afspeel lijst met liedjes van 3 jaar geleden. Het eten daar moet ik toch nog iets over kwijt. 's Ochtends was het ontbijt. Dat viel best mee, het was een buffet dus je kon pakken en laten liggen wat je wilde. Er was ei dus dat nam ik dan maar. Het dreef in het vet, je moest serieus vissen naar een ei. Verder was er brood, dat was heel droog en smaakte naar iets heet anders dan brood maar dat was wel te doen want er was wel hele lekkere jam. 's Middags moesten we zelf voor eten zorgen, dit kon of 's ochtends ingeslagen worden bij de supermarkt of bakker of je kon iets halen bij een restaurant (lees: MacDonalds of Buger King of iets in die richting) waar we toevallig in de middag langs kwamen of vrije tijd hadden. 's Avond weer buffet in het hotel. Ik ben de hele week vegetarisch geweest (of hoe je dat ook zegt) want het vlees stonk, dreef in het vet en zag er eng uit. (ohnee wacht ik heb wel bacon gegeten 's ochtends..) Dan waren er ook een soort van aardappelkroketjes met een of andere ragout prut erin. Ze waren wel te eten hoorde ik dus ik probeerde er ook een. Het was inderdaad een beetje een aangename afwisseling met alleen maar die vette patat en sla. Totdat, de volgende ochtend bij het ontbijt een bak stond met aardappelkroketjes die verdacht veel leken op die van de avond daarvoor. Niet meer gehad dus.

We hebben lekker de toerist uit gehangen en de gebruikelijke dingen gezien zoals de Sagrada Familia, Park Güell, casa Mila, Camp Nou en de sardana. Dat laatste is een dans. Het is een dans uit/van Catalonië. Elke zondag dansen random mensen op straat voor de oude kathedraal de Sardana. Het is een dans in een cirkel met allerlei pasjes naar links en rechts en je tassen en zooi leg je in het midden zodat iedereen op kan letten of het niet gestolen wordt. Ze vinden het leuk en goed als je meedoet maar je mag niet bij hen zelf in de cirkel dus je start samen een nieuwe. Er zit een orkest bij en dansen maar. Wij konden er natuurlijk niets van maar gelachen hebben we wel, vooral om onze spaans lerares die dacht dat ze het zo allemaal goed wist.

Op weg naar de supermarkt gebeurde er iets leuks. We liepen gewoon op de stoep naast een best wel drukke weg. Op een gegeven moment gaat er zo'n auto langzamer rijden en draait het raampje open. Er zitten twee mannen in en ze roepen: Hola guapas. iedereen achter hen toeteren omdat ze zomaar stoppen. Wij lachen en zij weer rustig verder rijden. (:

Het was de hele week lekker weer en toen we weg reden uit Pineda terug naar Nederland begon het te regenen. Prima dus. We kregen een vrije middag om naar het strand te gaan. Zwemmen zat er voor mij niet in (Johoee ik hou ervan om een meisje te zijn, niet) maar erbij liggen met een boekje is ook prima. Na een tijdje ging ik met Sanne een eindje verder op zitten op een handdoek. Vijf meter naast ons lagen 2 jongens/mannen van ik denk ongeveer een jaar of.. 20? Ze zaten de hele tijd te kijken maar in Spanje is dat heel normaal, gewoon een vleeskeuring openbaarlijk zegmaar. In Nederland doen we dat ook maar als iemand dan omkijkt of het merkt kijken we gauw weg maar in Spanje niet. Dus die jongens kijken en wij zo een beetje expres terugkijken pakt die een zn zonnebrand, wijst erop en wijst dan naar ons. AAAAAH nee dat was niet de bedoeling.. Dus wij kijken prompt een andere kant op en zijn het erover eens dat we maar eens wegmoeten. Als we langslopen op weg naar het hotel roepen ze ons na: Adíos guapas! -ja toch voelt het leuk- (:
Onderweg lachen we nog wat na en dan komt het volgende alweer. Sanne had een handdoek vergeten in haar koffer te doen dus ze had er eentje bij zo'n winkeltje aan het strand gekocht, staat die eigenaar buiten en begint tegen ons te praten. Toen bleek dat we toch een aardig woordje spaans konden want we konden hem verstaan en gaven antwoord. Hij bleek verrast en vroeg hoe we hier waren en met wie enzo. Het gesprek was heel basic maar echt grappig om toch zo je Spaans te oefenen. Op een gegeven moment zei hij zomaar midden in een zin: Tiene novio? dat betekend: heb je een vriendje? Dus ik trek Sanne mee en roep over mijn schouder nog een vriendelijk adíos waarop Sanne vraagt: vroeg hij nou of we een vriendje hadden? Ik knik en we moeten lachen.

De leraren hadden bedacht om een picknick te houden met een mooi uitzicht over Barcelona. We reden erheen met de bus en aten wat. Omdat het op de top van een hoge heuvel of berg was, was er een bistro dingetje. Eerst zaten er een stuk of 7 mannen op het terrasje met twee tafels vol met lege drank flessen. We wilden een ijsje kopen maar van de leraressen moesten we wachten tot die mannen weg waren. Ze waren we dus Sanne en ik op weg naar de calippo's. Want dat was hét ijsje van Barcelona. Ik de limoen en zij de aardbei. We liepen daarheen en bestelden de calippo's. We raakten een soort van in gesprek met die verkoper en ik haalde ondertussen het plakkerige bovenkant papiertje van mijn ijsje. Ik plakte hem op Sannes neus en zei in vol automatisme: Oeeeh guapa.. ;) Die man van de kiosk/bistro ding dat dat ik het tegen hem had dus hij zei meteen van nee als het voor een man is dan zeg je guapo en hij helemaal erop doorgaan. Maar ik zei het tegen Sanne maarja ik had dan weer niet geleerd hoe ik dat duidelijk kon maken. ZUCHT Lotte acties voor eeuwig. ._.

Bij park Güell hadden ze allemaal kraampjes met dingetjes te koop. Onder andere natuurlijk ijsjes, die we hebben gehaald natuurlijk, maar ook waaiers. Je kon een waaier kopen voor €3 en dan er iets op laten schrijven. Ik vond dit wel een leuk idee dus ik heb dat laten doen. In de bus leerde ik van mevrouw spaans dat er een heuse waaier taal bestaat. Ze heeft belooft dat nog een keer in de les te doen dus erg leuk. Ook leerde ik van Sanne om het zo mooi uit te laten klappen met zo'n RRRTSS geluid. snapje? Ik deed dat de hele tijd en alle leraren zo van: Nou dat houdt die waaier niet lang vol en Die is stuk voordat we weer bij het hotel zijn. En helaas, op de trap bij het hotel ging hij stuk. Ik niets laten merken en bij de receptie heb ik gevraagd om plakband maar het werkte niet echt heel goed. Ook heel jammer was dat een leraar het zag en mij heel hard uitlachte. Misschien nog wel hel jammerste was dat ik hem de volgende dag even aan iemand gaf die hem vervolgens op de grond liet vallen, hij was niet echt meer te redden met plakband en de man achter de receptie lachte me ook nog eens uit. Nu ligt hij dus nog steeds op de intensive care maar hij leeft nog wel. een beetje. klein beetje. Gelukkig heb ik later twee andere gekocht en die doen het nog van harte (:

Dan was er de avond dat we gingen midget golfen en bowlen. Dat was leuk. We zijn op die midget golf baan door 3 groepjes jongens benaderd (mooi woord) om mee te gaan, Wat drinken, Naar de disco en Naar de club. Helaas (of niet) we mochten niet en lerares stuurde ze weg ;) Toen was er de disco waar we te vroeg waren en een stempel op onze hand kregen waarop stond: sin alcohol (geen alcohol). Mensen waren het er niet mee eens en de stempel werd eraf geboent in de wc's. Er werd gedanst gedronken en nog meer gedanst. Het was gezellig, de leraren dansten mee, we hadden een goed gesprek en sjans (nog een woord waar ik van hou :)) met de dj en het was gewoon gezellig. Tot de volgende dag dan. Mensen hadden teveel gezopen en de busreis naar het aquarium waar we heen gingen was een ramp. Niemand had een zakje mee, uiteindelijk gelukkig wel. Drie verschillende mensen gingen over hun nek en twee van die drie meer dan een keer. Ik met mijn mega angst voor overgeven zat de hele weg voorovergebogen in mijn stoel met mijn oren, neus en ogen dicht. Dus. een ramp. Maar het aquarium was lachen. Stomme vragen maken die iedereen van elkaar overschreef en een beetje rondlopen en visjes kijken. Je had zo'n soort lopende band die je door een paar van die aquariums heen hielp, je weetwel dat ze ook boven je hoofd en naast je zwemmen zegmaar. Die "lopende band" ging echt min drie kilometer per uur maar wij gingen er op zitten en bleven zitten tot het eind. Iedereen haalde ons in en keek ons raar aan maar wij hadden het leuk (:

Dat was de laatste dag dus de terugreis begon. Dit keer zat ik helemaal vooraan in de bus en kon ik mijn voeten ergens op leggen. Dit sliep al lekker maar nog beter sliep de grond. Sanne en ik wisselde om elke stop en ik heb stukken beter geslapen dan op de heen weg. We stopten minder vaak en reden vrij vlot terug naar Nederland. Daar was het gelukkig lekker weer. Ik vond het heerlijk om weer thuis te zijn, ik had het gemist. Gewoon het geluid van onze eigen voordeur, de bepaalde traptreden die kraken. Ja heimwee dus (:

Barcelona was dus geweldig en om dit ellelange verhaal te ondersteunen, hier wat foto's.. Ik moet erbij zeggen, de meeste foto's zijn niet van mij zelf maar van de fantastische andere mensen die ook mee waren naar Barcelona..(Dat moet erbij anders krijg ik ruzie met Nina)

Voor de sagrada familia, ik denk dat ik aan het zingen ben voor de rest aangezien mijn mond open staat..

Dit was de stop met de lolly, ik ben de persoon helemaal links..

Dit was in de disco. Er was een voetbalwedstrijd geweest en mensen in de disco hadden en vlag, die hebben wij toen even geleend voor een foto. (:

Dit is dus die dans de Sardana ofzo. wij noemen het de sarientjes ofzo. (: ik ben trouwens die in dat lichtblauwe shirt.

De lijkenshow dus. maar dat was wel duidelijk of niet? 

Dit zijn wij die stiekem op de foto gaan met onze leraar als hij iets verteld over een romeinse ruïne ofzo. Wij vermaakte ons en de rest best. Enne hij had het echt niet door! (:

Discoo fotooooooooooooooooo     ^^^ dit ben ik die daar vooraan.

Ijsje op de heenweg, dit was in Luxemburg volgens mij. We hebben deze laten liggen voor de gelukkige vinder..^^

Groepje fototje achtig in Casa Mila. ik ben van de bovenste rij de derde van links.

Ja we kijken hier expres allemaal naar beneden. Alleen jammer dat Robin (helemaal rechts) het nog niet helemaal doorhad..

In Casa Mila. ik vond het zo'n leuke foto. ook in combi met die hieronder!

Ook in Casa Mila dus. Echt leuk!

File. heel wat gezien ook. Maar ik noem deze foto: Het verstijken van de tijd. Mooi he? ;)

Camp Nou. hier heb ik ook duizenden groepsfoto's van maar daar staat iedereen zo dood op, dus doe maar niet dan he?

Deze mag extra groot omdat dit nou een echt GUAPO is. Tenminste, dat vind ik dan. Maar toen ik hem ging googlelen viel hij heel erg tegen. Echt jammer. maargoed gelukkig heb ik deze foto ook nog.. (: