Mijn papa is een superheld.

Een superheld heeft allerlei superkrachten. Mijn vader ook daar om is hij mijn superheld!

Zangkracht.
Met zijn zangtalent wint hij vele vrouwenharten voor zich. En dochterharten. Dan komt hij binnen en roept: Zal ik een lied voor je zingen? En of je het nou wil of niet, hij doet het. Prachtige warme klanken en pittige uithalen komen uit zijn gouden keeltje. Vaak is het wel beter om oordoppen in te doen en je gevoel en je hart kunnen die overspoeling van liefde soms bijna niet aan. Soms wordt het niet eens gevraagd maar komt er een spontane Joooooaaaah laaa lalalalalaalaaaaah uit het diepste van zijn ziel. Improvisatie is ook een onderdeel van zangkracht. Als hij chicken tonight aan het koken is zingt hij: In the jungle, the mighty jungle. The chicken sleeeeeeps tonight!

Danskracht.
Meestal komt deze kracht ook tevoorschijn tijdens zijn zangkracht. Maar deze superheld is niet eentonig met het uiten van zijn krachten. Soms plotseling aan tafel doet hij zijn speciale move: de disco lama. Een variant hier op is de disco trein. Deze move heeft zelfs zijn eigen logo ontwikkeld in de laatste jaren.

Het is een move die bijna niemand na kan doen. Het is een soort rups/snake achtige beweging met een of beide armen. Maar ondertussen beweegt het hoofd ook nog mee op een heel ander ritme waarvan sommige mensen beweren dat het een 12 36ste maatsoort is.

Woordenkracht.

Niet alleen bij binnenkomst een soort van tarzan kreet, koosnaampjes en code taal! Ook de juiste woorden op het juiste moment zeggen. Bijnamen zoals varken, trut en biggetje liegen er niet om.. Ook wordt ik vaak bergroet met "liefste dochter". Dan voel ik me natuurlijk erg vereerd. Vroeger sprak ik nog code taal samen met mijn vader maar nu ontwikkeld die taal zich te snel voor mijn simpele mensen brein. Als ik me dan om ging kleden en hij zou me daarna in bed stoppen had ik altijd een codewoord dat ik moest roepen als ik klaar was. Het verschilde van pannenkoek tot rottemetottenroetsjratsj. En als ik het woord dan was vergeten mocht ik er zelf een verzinnen. 

Terwijl ik dit aan het maken was werd ik een soort van onderbroken door het eten en ik was de tafel aan het dekken toen plots, mijn vaders superkrachten opduiken in de vorm van een conversatie:

- papa komt de kamer binnen, ik ben bezig met het opvouwen van het tafelkleed wat niet echt lukt-

P: Heeheeee varkentje van me!

L: Wat?

P: Niet?

L: Jawel hoor, wil je me eventjes helpen?

P: Neee dat kan toch niet Lotte, ik ga toch geen varkens helpen

- het is me inmiddels gelukt met het tafelkleed maar papa komt toch bij me staan om me te helpen-

P: Nou wat moet ik doen?

L: Nee nou hoeft het al niet meer, je zei dat je geen varkens wilde helpen dusja.

P: Nou dan is het maar weer eens mooi bewezen dat je een varken bent!

L: Hahahaha.

Dus. Nu weet ik dat elk kind denkt dat haar/zijn vader een superheld is maar dat is natuurlijk niet zo. Die van mij wel.. bekijk deze foto en oordeel zelf.