Mensen die het niet snappen in de trein.

Zucht.

Het zal ook weer eens niet. Ik zit met mijn trombone in de trein, netjes in zo'n gang waar fietsen kunnen staan. Dit doe ik expres omdat er geen plaats was in de coupé, althans niet bij zo'n vierzits plaats. Ik heb de ruimte van de vierzits plaats nodig omdat mijn trombone niet in het bagage rek past (en als zou het wel passen, hoe krijg ik dat ding daar in hemelsnaam op en af? Ik kan daar niet eens bij zonder trombone) en hij past niet onder de stoelen en ook al niet tussen de stoelen bij zo'n tweezits ding. Dus netjes opgevoed als ik ben volg ik keurig de regels van ns op om medereizigers niet te storen enzo. Ik zit dus bij een fiets gangpad waar mijn trombone rustig kan staan en ik er in de buurt bij kan zitten om hem in de gaten te houden.
Op station Utrecht centraal gaan de deuren van de trein open en stappen er mensen uit. Ik lees rustig verder in mijn boek als een mevrouw vanaf het perron naar mij roept: "Mevrouw, daar mag u niet zomaar zitten hoor, dat is voor fietsen." Dus ik sta op en zeg: "Ja dat klopt maar mijn koffer past nergens anders want in de coupé is geen plek. Maar ik schuif wel op, dan kan uw fiets er prima bij."
Mevrouw propt haar fiets langs me en stapt in. Ze zegt: "Ja maar dat is toch zeker geen fiets, en deze plaats is gereserveerd voor fietsen." Ze wijst met een priemende vinger naar de sticker waarop een fietssymbool staat en het woord Priority. Ik slaak een innerlijke zucht en wil weer gaan zitten maar mevrouw heeft haar fiets zo geparkeerd dat ik noch mijn trombone er bij kunnen. Zelf zit ze prinsheerlijk op het buitenste klapstoeltje en pakt een banaan uit haar tas. Ik vraag beleefd en vriendelijk of ze niet 1 stoeltje op kan schuiven zodat ik er bij kan maar mevrouw doet alsof ze me niet hoort en eet haar banaan. Ik probeer het nog een keer: "Ehm mevrouw, zou u misschien 1 stoeltje op willen schuiven zodat ik ook kan zitten? Want op deze manier blokkeer ik de ingang van de coupé." Mevrouw antwoordt met haar mond vol banaan: "Nee, ik heb toch gezegd: Het is hier gereserveerd voor fietsen en jij hebt geen fiets bij je dus dan mag je hier ook niet zitten."
GRRRMBL. priority betekent volgens mij nog steeds dat mensen met fietsen voor gaan maar dat het niet verboden is voor andere mensen om daar te zitten. En had ik trouwens gezegd dat we mochten tutoyeren? Mijn geduld raakt op en ik probeer de deur van de coupé zoveel mogelijk vrij te houden zodat ik niet tien tassen in mijn gezicht krijg en er niet negen keer op mijn tenen wordt getrapt door de mensen die instappen.
De trein rijdt weg en ik sta opgepropt met mijn trombone en tas tegen de deur van de coupé. Zelfs al zou ik willen, ik kan geen kant op. Maar alles beter dan hier blijven staan in de gang met mevrouw die al smakkend haar banaan eet, dus ik maak op de een of andere manier de coupé deur open, prop mezelf en vooral mijn trombonekoffer langs de fiets van mevrouw en ga in het gangpad van de coupé staan.
Bij Gouda moeten er mensen uitstappen en dat gaat zeer moeizaam door "die met dat ding daar, ze staat in de weg, dat vond ik ook al" aldus mevrouw met fiets en banaan. Doordat er mensen uitstapten heb ik twee tweezitplaatsen kunnen bemachtigen naast elkaar. Op de ene leg ik mijn trombone neer en daar naast bij de andere ga ik zelf zitten.
Blijkbaar is er iemand ingestapt met fiets waardoor mevrouw niet meer kan zitten op haar gereserveerde fietsplaats en ze stapt de coupé binnen. Ze ziet mij zitten "naast" mijn trombone en gilt het bijna uit: "Dit is toch niet te geloooooooooven, eerst op een gereserveerde plaats gaan zitten en dan ook nog eens 4 stoelen in beslag nemen. Bagage moet in het bagagerek hoor! Of heb je soms vier treinkaartjes gekocht?!" In mij schreeuwt alles in mij maar ik zeg beheerst: "Daar past mijn koffer niet mevrouw en ik mocht van u niet bij de fietsen zitten." Mevrouw zegt: "Inderdaad omdat je geen fiets hebt nee, die plaats is alleen voor fietsen." Ondertussen kijkt de rest van de coupé geërgerd naar mevrouw, inmiddels zonder banaan gelukkig. Ze heeft het door en loopt verder, maar niet voordat ik haar toebijt: "Als die plaats alleen voor fietsen is, mag u daar ook niet zitten want u bent toch ook geen fiets?"
Gelukkig waren we al bij Den Haag centraal en kon ik mezelf in veiligheid brengen door uit te stappen. Ik word echt bijna nooit boos maar dit mens.. oei oei oei.

Mensen die het niet snappen in de trein, grrrrrrr.