Beachboys business.

De beachboys, je komt ze hier vaak tegen. Op het strand natuurlijk en ze hebben het gemunt op de blanke vrouwen. Wat ze precies van je willen is mij niet helemaal duidelijk maar wat ik wel weet is dat ze ontzettend irritant zijn. ’s Avonds moet je ook gewoon niet op het strand zijn want dan wordt of is het donker en niet veilig meer.

Gisteren gingen we met twee oudere jongens van het weeshuis naar het strand. Deze jongens, J en B zijn 19 en 21 jaar oud en studeren in Nairobi of een van de andere grote steden. Ze komen soms terug naar Malindi in hun vakantie en of met kerst.

We waren dus met J en B op het strand. Je zou dan verwachten dat de beachboys niet komen omdat je al loopt met jongens maar nee. Ze waren er weer, net zo vervelend als altijd. Je aandacht vragend en een heel gesprek met je aan willen knopen. Het begint met het schudden van de hand. Er kwam er weer een op ons af en gaf ons alle drie een hand. R zei toen: Why don’t you want to shake hands with our friends? Wijzend op J en B en hopend dat hij de hint begreep en weg ging. Maar in plaats daarvan begon hij een heel gesprek met J en B in het Swahili waar wij dus niets van verstonden. Na een paar minuten hadden we er genoeg van. We wilden naar huis want het was ook al een beetje donker. We begonnen weg te lopen en J en B brachten ons naar huis. De beachboy ging eindelijk weg en toen vertelde J wat hij allemaal had gezegd.

De beachboy dacht dat J en B ook beachboys waren en hij zag dat ze met ons waren. Hij was geen domme beachboy en telde drie meiden bij twee beachboys. Hij vond dat hij recht had op een van ons, zodat het eerlijk verdeeld was.

Ze zaten dus gewoon te onderhandelen waar wij bij zaten. De beachboy wilden weten waar wij vandaan kwamen en J en B hadden gezegd Kazachstan (of hoe je dat ooit mag schrijven. Ik heb ook geen flauw idee waar dat ligt).

Ik snap niet dat J en B zo serieus konden blijven want ik zou keihard beginnen te lachen. Het was wel weer een ervaring en een hele opheldering over de beachboys business.

Liefs!

Eten en drinken in Malindi.

Drinken doen we hier heel veel vanwege de warmte natuurlijk. Water moet gekocht worden in enorme 5 en 10 liter dingen. Het is niet te geloven hoeveel prijsverschil zit in het water hier. Dat slaat helemaal nergens op natuurlijk want het is allemaal drink water. Maar ja mensen die niet op letten en er zomaar een pakken kunnen zo het dubbele betalen. Wij kopen 5 liter voor 130 KSH en dat is de goedkoopste. We drinken niet alleen water want dat gaat snel vervelen. Er is hier melk te koop, een soort houdbare melk dus niet echt lekker om zo te drinken maar in de thee doet hij het prima. Thee drinken we heel veel. Het voordeel van thee is dat je het kan maken met water uit de kraan omdat je het kookt. Thee is bovendien ook goed voor het afkoelen van je lichaam omdat thee warm is en je lichaam dan denkt dat het moet afkoelen. De theezakjes zijn heel goedkoop gelukkig en iedereen drinkt hier vrij donkere thee met melk en veel suiker. Heel grappig omdat thee Engels is en je ziet dat dat is gebleven van de koloniale tijd. Net als de schooluniformen en meer van dat soort dingen. We maken ook wel een sinaasappelsap met verse sinaasappels van de markt. Die zijn wel duurder dus dat doen we niet zo vaak. Net als de vruchtensappen in de supermarkt. Als we niet thuis eten of drinken dan nemen we cappuccino of coca cola bij een restaurantje of barretje. De cappuccino’s zijn hier best goed omdat er allemaal Italianen zijn hier. Coca cola nemen we omdat dat lekker koud is, goed tegen de dorst en afgesloten en dus betrouwbaar is.

Helaas is het eten in tegenstelling tot het drinken hier wel best duur. Een kar vol bootschappen bij de Aldi voor €50, zoiets lukt hier echt niet. We hebben de basic dingen in huis zoals: eieren, brood, yoghurt, groente, fruit, pasta, rijst, boter en peper, zout en suiker. Als ontbijt eten we hier brood. Het brood is hier een beetje zachter en heeft een soort van vanille smaakje. Het is niet echt voedzaam. We roosteren het brood hier eigenlijk altijd, dat is gewoon veel lekkerder. Dan hebben we aardbeien jam, honing, een soort van chocoladepindakaas en “kaas”. De kaas uit Nederland mis ik echt haha, we zijn daar echt verwend met de lekkerste kaas van de hele wereld denk ik. Kaas hier is duur en raar. Maar gelukkig bestaat er La Vache Qu’rie ofzo. Je weetwel, van die driehoekige soort van smeerkaasjes. Die kopen we af en toe want het is heel duur. De kaasjes zijn heerlijk op brood en los. Ook eten we wel eens yoghurt met cornflackes als ontbijt. Soms, als we hebben, gooien we daar ook banaan of iets anders van fruit doorheen en dat is heel lekker. Eieren smaken volgens mij overal op de wereld hetzelfde dus dat is fijn. Ook kun je natuurlijk eindeloos variëren met ei en dat doen we dan ook. Als lunch hebben we weer brood (lekker europees, wij eten echt veel brood) en fruit erbij of ei. Als avondeten variëren we nog het meest. Vlees is er helaas niet vaak bij. Het is lastig om te kopen omdat het vrij duur is en je niet echt kan beslissen of het betrouwbaar is. Als we uit eten gaan is dat bijna nog goedkoper dan zelf bootschappen doen en koken. Heel vreemd maar wel grappig. Uit eten kan hier dus heel makkelijk en goedkoop. Het voordeel is natuurlijk dat je niet zelf hoeft te koken maar ook dat je iets van vlees kan krijgen. Pizza’s zijn hier heel goed, steenoven en heerlijk vers. Lasagne of andere pastas zijn ook erg lekker en voedzaam. Als tussendoortjes hebben we dus fruit en koekjes en af en toe belonen we onszelf met chocola. Fruit en groente kopen we soms in de supermarkt maar ook op de markt zelf. Dat is weer een verhaal op zich met het afdingen en alle mensen die je willen helpen. Je kan daar alles krijgen en heerlijk vers. Dat is wel heel leuk maar fruit en groentes zijn ook niet het goedkoopste helaas. Zo raar, de prijzen zijn hier zo vreemd. Bijvoorbeeld, zakdoekjes, pennen, maandverband, koekjes, toiletpapier zijn heel goedkoop en brood, suiker, melk en andere dingen die je “echt” nodig hebt zijn weer heel duur. Zo raar verdeeld de prijzen. Net als sigaretten bijvoorbeeld. Een pakje is hier nog niet eens 100 KSH (ong. 1 euro) terwijl het in Nederland heel duur is. Super raar dus en niet echt gunstig maar goed daar moeten we het maar mee doen ;)

Het enige wat ik nog niet heb gegeten hier is de super vers gevangen vis. Het is een kust plaats dus verse vis is veel te krijgen. Het probleem is alleen dat we niet weten hoe we het klaar moeten maken. Misschien moeten we dat dan toch maar een keer bestellen in een restaurant. Ik hou niet echt van vis maar ik wil het toch graag proberen. Wie weet, we zien het wel.

Je ziet dus dat je hier prima kan overleven qua eten en drinken. Je kan bijna alles krijgen omdat het dus ook gewoon heel toeristisch is, wel zo fijn.

Heel veel liefs!

OHJA VOOR IK HET VERGEET:

het is mhoeka Mhoempia. Het eerste woord had ik de vorige keer fout. Sorry voor mijn slechte Swahiliaanse spelling ;)

Hollandse glorie in Kenia.

Ja daar stond ik dan, in mijn hempje onder de zonnebrandcreme bij de pan met olie. Inderdaad, het was oudejaarsdag en ik stond oliebollen te bakken. Het duurde verschrikkelijk lang want we koken hier op een soort elektrisch kookstelletje waarvan maar 1 kant het doet en het gaat heeeeel langzaam. Eerst had ik al het deeg gemaakt voor de oliebollen. Plus huismerk oliebollen mix waar je alleen nog maar water bij hoeft te doen. En dan maar wachten tot de olie heet was. Dan weer een paar erin doen en dan weer uren lang wachten voordat je ze om kon draaien. Oke uren is misschien overdreven maar het duurde zeker wel 10 minuten voor je 4 oliebollen klaar had. Tussendoor hielp ik R. en L. Nog met het snijden van groenten en vleesjes en aardappels. We gingen gourmetten. R. had de dag ervoor een gourmetset gevonden in een van de kastjes in de keuken en we besloten om er een feestmaal van te maken voor de laatste avond van het jaar 2011. Met kerst hadden we niet echt samen gegeten en we vonden dat we toch een soort familie waren dus besloten we om dan maar wat extra geld uit te geven en te genieten. Ja extra geld ja want bootschappen zijn hier echt duur. We hadden zelfs wat poedersuiker gevonden voor op de oliebollen. Ook hadden we nog twee cakes gemaakt, 1 voor het weeshuis en 1 voor R. (de “baas” van de weeshuizen) waar we waren uitgenodigt om oud en nieuw te vieren. We zouden na ons “familiediner” naar haar huis toe gaan en het met haar en haar gezin te vieren.

Je moet weten dat we hier een paar probleempjes hebben soms. Het water is soms zout, de wc spoelt soms niet door en de elektriciteit valt soms uit. Je raad het al, toen we alles net klaar hadden staan om te gaan gourmetten viel de stroom uit. We konden niets meer. Het was al donker en het waaide flink dus met kaarsjes aan was het ook al een gedoe. Meestal komt de stroom weer terug nar een paar minuten maar toen het na een half uur nog niet terug was besloten we om de boel op te ruimen. We gunden de mieren ons mooie, lekkere feestmaal niet. Er was nog steeds geen elektriciteit en we waren een beetje geïrriteerd door de slechte timing. Alles was zo leuk en goed gepland en dan moest dat het weer verstoren. Nouja, we konden er echt niets aan doen dus we gingen maar wachten en kletsen. Toen gingen plotseling de lichten in de tuin en bij de buren weer aan. Wij alle lichtknopjes proberen maar bij ons niets. Bleek dat we kortsluiting hadden gehad en dat we dus nog geen stroom hadden. We gingen maar in de tuin zitten en hebben ons feestmaal ingeruild voor vanille yoghurt met chco-cornflackes en stukjes banaan. Dat was ook wel lekker hoor.

Toen het tijd was gingen we op weg met de cake en een paar oliebollen naar R. Daar was het heel gezellig en heb ik spelletjes gedaan met de kinderen van R. (6 en 5 jaar) Om 12 uur precies knalde de dop van de champagne fles en toastten we op een gezond en goed nieuwjaar. Er was helaas geen vuurwerk in heel Malindi niet in verband met de “ruzie” met Somalië. Er is een bende Al Shjabab ofzo (R. zei dat ik het kon onthouden door broodje kebab) en ze waren bang dat zij tegelijkertijd iets zouden uithalen zodat het niet opviel of leek op vuurwerk. Helaas dus maar het was heel gezellig. De kids vielen in slaap en we hebben heel lang gepraat. Het was super gezellig.

Toen we naar huis gingen was het half 4 en ik ging lekker naar mijn bedje toe. We hebben geslapen tot ongeveer 14.00 en hebben toen gebruncht om 16.00 We hadden gelukkig weer stroom omdat de man van R. even langskwam om het te fixen. Volgens mij kun je eten om 16.00 ook geen brunch meer noemen maar ik weet niet hoe je dat wel noemt.. Ik denk dat er geen woord voor is omdat geen enkel normaal mens voor het eerst eet op een dag om 16.00 :)

Nog een pak Plus huismerk oliebollenmix stond te wachten in de kast dus ik ging weer aan de oliebollenbak. (haha snap je hem? Aan de bak. Bakken. Hahah, sorry dat ik lach om mijn eigen grap) Toen zijn we nog naar het weeshuis geweest en hebben daar gekaart. Heel gezellig maar we moesten ook weer naar huis omdat we nu wel stroom hadden en dat betekende: gourmetten! Het was heerlijk en ik zit helemaal vol. Een heel speciaal eerste diner in 2012.

We hebben nu nog steeds oliebollen over dus we eten ze morgen weer. Lekker hoor, en leuk om oliebollen te bakken in “de zomer”. L. Komt uit Duitsland en vindt ze ook erg lekker. R. heeft ze nog nooit zelf gebakken en vindt ze ook heerlijk. Leuk dat zo’n stukje “Hollandse glorie” in Kenia een glimlach op iemands gezicht kan toveren.

Dit was zeker een Oud en Nieuw om nooit te vergeten en ik ben blij dat ik het dit jaar zo mocht vieren. Ik wens jullie het allerbeste toe voor 2012 en dat je maar net als ik nog even moet oefenen met het 2012 in plaats van 2011. Mpa Mhoempia! Zo spreek je gelukkig nieuwjaar in het Swalihi uit, ik heb geen idee hoe je het schrijft ;)

Liefs!