De eerste keer dat ik een hamster kreeg.. en
hij dood ging aan pepernoten.
Het
was mijn 7de verjaardag en ik mocht aan tafel mijn cadeautjes
uitpakken. Ik kreeg best veel cadeautjes. Toen kreeg ik een plastic bloem die
je op een stokje kon zetten. Als hij op het stokje zat dan kon je hem bijv. in
een bloempot zetten. Maar als hij van het stokje af was dan zat er een
zuignapje aan waarmee je hem op het raam kon plakken. Ik vond het eerlijk
gezegd niet zo’n geweldig cadeau
maar ja. Toen zei mijn moeder dat ik hem maar even op het raam moest plakken.
Dus ik liep naar het raam van onze woonkamer en plakte hem erop. Maar mijn
moeder vond dat ik hem op het raam in mijn kamer moest plakken. Alleen ik zag
op de tafel nog meer cadeaus staan om uit te pakken dus ik had geen zin om
helemaal naar boven te lopen. Maar mijn moeder vond toch dat ik dat moest doen, en wat je moeder
zegt dat moet je doen.. Dus ik liep, een beetje mopperend, naar boven en mijn
moeder en zus (die mij het cadeautje had gegeven) liepen achter mij aan. Ik doe
mijn kamerdeur open en wat zie ik daar staan?! Een kooi met een hamster erin.
Dus dat was eigenlijk het cadeau van mijn zus, en de kooi kreeg ik van mijn
ouders op voorwaarde dat ik er goed voor zou zorgen.
Het zorgen voor Loeloe (zo heb ik het
beestje genoemd) ging heel goed. Ik ben in oktober jarig en hij is twee jaar
later na sinterklaas dood gegaan. Het zielige alleen is dat hij waarschijnlijk
dood is gegaan aan pepernoten. Het zat zo: ik had een vriendinnetje dat achter
ons woonde en rond sinterklaas speelden we samen. Ze vertelde dat ze met haar
broer en zijn hamster naar de dierenarts was geweest en dat dierenarts na de
behandeling een pepernoot gaf aan de hamster van haar broer. Ze had gevraagd of
dat wel gezond was voor de hamster. De arts had gezegd dat het geen kwaad kon
als je hem maar niet teveel gaf. Dus ze vroeg of Loeloe dat ook wel eens had
geproefd. Ik vertelde haar dat ik nog nooit een pepernoot aan Loeloe had
gegeven. Toen moesten we het natuurlijk uitproberen. Algauw had Loeloe in zijn
beide wangzakken een pepernoot. Dat zag er heel grappig uit. De volgende dag
nam ik een vriendinnetje van school mee en liet ik haar zien hoe grappig het
eruit zag. We vroegen ons toen af of er nog twee pepernoten bij konden. We
probeerden Loeloe er nog twee in zijn wangzakken te proppen en dat lukte.
Na een
paar weken ging Loeloe dood en hebben we hem begraven in de achtertuin. Onder
het zingen van het volkslied hebben mijn vriendinnetje en ik vier pepernoten op
Loeloe’s grafje gelegd.
