Dinsdag 4 maart 2014
Ik stap de tram in. Helaas staan er meneertjes van de HTM en moet ik dus een kaartje kopen want mijn ovkaart is weg. Na een kaartje gekocht te hebben ga ik zitten in zo'n vierzits ding. Druk "in gesprek" met W. ( <3 ) via whatsapp. Er komt een man tegenover me zitten. Ik kijk op van mijn telefoon en denk hem te herkennen als Jan, mijn nog lichtelijk onbekende roomie. Ik ken hem nog niet zo goed want hij is bijna nooit in thuis, heeft geen kastjes in de keuken maar krijgt wel post. Afijn, de eerste keer dat ik hem in huis zag besloot mezelf maar even netjes voor te stellen. Hij dacht toen dat ik op bezoek was bij roomieRon wat wel een beetje vreemd was aangezien ik in mijn pyjama mijn afwas stond te doen maargoed. Ik vertelde W. dat ik dacht dat ik tegenover Jan zat maar dat ik het niet zeker wist. W. stelde voor dat ik zachtjes Jan zou fluisteren om te kijken of hij reageerde. Dat durfde ik niet aan want ik bedacht mij dat ik dan ook het gesprek verder zou moeten helpen wat wel raar zou zijn. "Jan, u woont toch bij mij in huis? Ja ik ook" ofzo.
Geen optie dus. Maar de halte waar ik uit moest stappen kwam dichterbij en de man tegenover mij drukte op de stopknop. Iets wat ik ook nooit snap waarom die knop er zit want de tram stopt toch altijd bij elke halte? In ieder geval ik stond op om naar de deur te lopen toen mijn portemonnee (wat een stom woord) uit mijn jaszak op de stoel naast mij viel. De man zei tegen mij dat ik mijn portemonnee vergat en gaf hem aan me, ik werd rood en zei bedankt. Ondertussen had ik me al zorgen gemaakt over het feit dat als het Jan was, we dan ongemakkelijk dezelfde straat in zouden lopen en uiteindelijk bij dezelfde voordeur zouden belanden.
De deuren van de tram gingen open en ik stapte uit. Ik liep naar de overkant en de man liep achter mij aan. Toen kwam het hoge woord eruit: hij zei: "Jij woont ook op nummer tien toch?" Ik knikte en het gesprek begon. Jan vertelde mij dat ik maar geluk had met mijn portemonnee, dat er gelukkig nog eerlijke mensen bestonden. Hij vertelde verder dat hij straks lekker naar bed kon, dat hij er morgen weer vroeg uit moest. Hij werkt namelijk in een papierfabriek en moet om 7 uur beginnen. Ik vroeg of de fabriek hier in Den Haag was of ergens anders. Hij zei dat hij gewoon met tram 3 moest en daarna met bus 26 nog 4 haltes en dan was hij er, dat hij blij was dat hij een baan had want tegenwoordig kan je maar beter een baan hebben want niets is zeker. Ik knikte maar wat en ondertussen waren we bij de portiek aangekomen. Jan sjeesde de trap op, maakte de deur open en keek of hij nog post had. Er lag niets anders op de mat dan reclame folders en hij zei:
"Nou geen bericht is goed bericht toch? Goedenavond"
Bam. Zijn deur werd dicht gegooid voor ik ook maar iets terug kon zeggen. Verbouwereerd bleef ik achter in de gang en liep ik al mompelend naar mijn kamer.
Ook een goedenavond Jan en succes met vroeg opstaan.
